Bence aşk birinin varoluşuna saygı duymak ve o varoluş deneyimini birlikte deneyimlemek istemek demekmiş. İnsan yapısı gereği  çoğu zaman bencildir bir noktaya kadar da öyle olmalıdır. Hatta büyük ölçüde öyle olmalıdır. Ama konuya aşk dahil olduğunda insan kendini yaşarken aynı zamanda karşısındaki insanı da yaşamak ister. Hem kendini yaşadığın hem karşındakini yaşamak istediğin, hem onunla birlikte olan kendini yaşamak istediğin zaman aşıksındır. Karmaşık görünebilir ama çok basit; benliğinden vazgeçmeden biriyle yarattığın besleyici, ortak bir varoluş olarak tanımlayabiliriz. En azından sağlıklı olanı böylesidir. O kişi merak edilmelidir, insan kendi geleceğini ne kadar merak ediyorsa, gelecekteki benliği ne kadar ilgi çekici ve merak uyandırıcıysa, aşık olduğu kişinin geleceği, tüm yaşam deneyimi de onun için heyecan verici olmalıdır. Başarısını, üzüntüsünü, mutluluğunu, yaşlılığını, en ufak şeye vereceği tepkiyi tüm içtenliğiyle merak etmelidir. Kendi başına yaşayıp deneyimleyebileceği tüm rollere şahit olacak, bir parçası olacak kişiyi seçer insan aşık olarak. Aynı şekilde parçası olmak isteyeceği bir hayata aşık olur. Hayatı yaşamak, kendini var etmek istediği kadar, bu iç güdü kadar doğal ve olağan bir biçimde içinden gelen bir şey aşk. Evet tam olarak insanın hayatta kalma iç güdüsü kadar saf ve olağan olduğunda aşk organik ve gerçek oluyor. Aynı iç güdüyle aşık olduğun kişiyle birbirinizi, birbirinizde var etmeye çalışıyorsunuz. İnanılmaz keyifli bir şey aslında. Keşke insanlar olarak her şeyi karmaşıklaştırma huyumuz olmasa. Her şey olduğu gibi ne kadar kolay ve keyifli. Her duygu keyifli. Çünkü hepsi yaşamın kökünden, içinden gelerek bizden taşıyor. Kaynağından buz gibi doğal suyu içtiğinde içinizde bir his oluşur. Böyle biraz enerjik, ferahlatan bir his, hayatın içinizden aktığını hissedersiniz. Hissettiğim tüm duygular içimde bu tarzda bir yaşam enerjisi yaratıyor. Aşk da bu kaynaktan gelen suyu coşturan, yaşam enerjisini körükleyen deneyimlenmesi en güzel hislerden biri. İyisiyle kötüsüyle şu an yaşıyorum, var oluyorum, hayattayım ve bunu daha çok hissediyorum diyebileceğiniz bir his. Var olma duyarlılığınızı arttırdığına eminim. Elbette bunlar sadece benim deneyimlediğim, bana özgü olan aşkı tanımlamaya çalıştığım cümleler. Her şey gibi aşk da her zaman size özgüdür. Sadece size ait ve size hastır. Bakıldığında iki kişilik bir mesele gibi görünse aşk da bencilcedir aslında. Neyse bu başka bir konu. Sizin de aşk deneyiminizi anlatmaya çalışacağınız cümleleriniz var mı?