Kendimi herkesten ve her şeyden izole ettiğim şu günlerde ölüm düşüncesi üzerinde çok fazla duruyorum. Bize biçilen "ömür" denilen benzin deposundan her gün daha da harcadığımız ve bu yolcuğuluğu yaparken gördüğümüz her şey için tek bir litre benzinin bile boşa gitmemesi konusunda zaman harcıyorum. Tam bu sırada karşımda Warren Zevon denilen adamı hissediyorum bıraktıklarıyla. Bugün size birazcık bu adamdan bahsedeceğim.

 

Garip bir adam Warren Zevon. Genelde hayatı pek ciddiye almamış, aklınıza gelebilecek pek çok şeyle kara mizah yapıp dalga geçmiş ve kanser olmaktan korktuğu için asla doktora gitmemiş. Hatta doktor korkusu üzerine yine dalga geçip albüm çıkarmış birisi.

 

 

Bir gün dişçisine gittiğinde dişçisi Zevon'a kanserden şüphelendiğini ve doktora gitmesini söylüyor ardından Zevon akciğer kanseri olduğunu öğreniyor. Ve doktoruna beklemediğim bir şey değildi diyip bu konu hakkında hazırladığı albümünü hediye ediyor. Ve kanser olduğunu öğrendikten sonra "My Ride's Here" isimli albümü yayınlayıp bu konu hakkında yine dalga geçiyor.

 

Arkadaşı David Letterman, Zevon'a kendine iyi bakmadığı konusunda pişman mısın diye sorduğunda, "sebeplerin sonuçları vardır bir yol seçtim ve Jim Morrisson gibi yaşayıp 30 yıl daha fazla yaşadım" diyebilecek kadar da durumu kabullenmiş birisi. 

 

Ölüm düşüncesinden yetmişlerde ünlü olmuş bir adamın hikayesini neden dinledik diyebilirsiniz.

 

Aynı programda Letterman Zevon'a yaşam ve ölüm hakkında benim bilmediğim bir şey biliyor musun diye soruyor ve Zevon'un ağzından belki de hayatı büyük ölçüde anlamlandıran şu cümleler çıkıyor:

 

"Azını veya fazlasını bilmem ama, yediğiniz her sandviçin tadını çıkarmanın gerekli olduğu."

 

 

Whiskey, Weed & Warren Zevon