Yanıldığımız anlar vardır, bazen de
kandırıldığımız. Hatalar yaptığımız, rengi hiç
ama hiç önemli olmayan o duvarlara
sorularımızla bağırdığımız, belki geri
dönemeyeceğimiz veya dönmek
istemeyeceğimiz anlar. Hani çaresiz bir
tükenmişlik sarar ya insanın içini, üşümeye
başlarız, sıcaklığın bizi ısıtacağını düşünürken
belki o anda yine yanılırız.
Gece oldu, sözüm bitti uykum geldi
Yatağım boş, üşüyorum, nerdesin ?
Sahi, ben nerdeyim ?
Yorum Bırakın