Siddhartha

Bilgi öğrenilir, bilgelik keşfedilir.

 

Irmaklara hapsolmuş zaman

Ben'i de akışına alır gider

Hayat denen yalnızlık girdabından hemen

Şu an.

 

Okuduğumu hatırladığım ilk kitap Samed Behrengi'nin'KÜÇÜK KARA BALIK' adlı hikayesiydi. Daha küçük bir çocukken kendimi Kara Balık'ın yerine koyabilmiş miydim, hiç sanmıyorum. Hala koyabilir miyim, onu da bilemiyorum. Küçük bir balığın bilinmeyene duyduğu heyecanla annesini terk edip kendini ve etrafını keşfetme macerası anlatılıyor. 

Tıpkı Siddhartha gibi aslında.

 

Ben ilkokul çağlarında Küçük Bir Kara Balık'tım, 20'li yaşlarımda ise Siddharta.

 

Hepimiz ya da bazılarımız büyüdüğü evi, yaşadığı toplumu, kendisini sorgular. Zaman ilerleyip yaş aldıkça bulunduğu fanusa büyük gelir, fikirleri genişledikçe kabına sığamaz. Düşündükçe düşünür. Düşünmek artık yeme-içme gibi bir eyleme dönüşür. Normalleşmenin ölçütü, bizi diğer canlılardan ayıran da aslında bu değil miydi? Düşünme. 

 

Üniversite yıllarımda derste kaleme aldığım bir yazıyı sizinle paylaşmak istiyorum.

İkiydi insan, hayvan

Seçim ise Tanrı'dan

Ya O'sun ya da Bu

O olsan dahi bilgisizliğin ile                        

Yine de Bu'sun hiçliğinle 

Seçim sadece senin

Senden sanatı çıkar hayvan

Hayvana sanatı ekle insan.

 

Düşünme sanatı. Kimisinde doğuştan kimisinde zamanla oluşur. Kimisinde de hiç oluşmamıştır ki onlar bulundukları çerçevede tıkılıp kalmış olanlardır. 

 

Bir Brahman oğlu olan Siddhartha tüm sevgiye ve ona sunulanlara rağmen yüreğinde neşe barındırmıyordu.

 

Gülmek, içindeki enerjiyi yüzeye taşır. Düşünmek sona erer. Gülerken düşünmek imkansızdır. Birbirinin tam zıddıdır ya gülersin ya da düşünürsün. -Osho

 

Siddhartha'nın içinde bulunduğu bu durumu ne güzel açıklar nitelikte bu söz. O her şeyden vazgeçip kendi Ben'inde aslolanı bulmak için Samana olarak yola çıktı. Tıpkı annesini terk eden Küçük Kara Balık gibi.

 

Hepimizin arayışı da doğumdan ölüme kadar süren kendini keşfetme yolculuğudur. Fakat bunu çoğumuz bir uyku halindeyken yapar. Uyanmayı başarabilen birkaç kişiden biridir Siddhartha. Konfüçyus, Sokrates gibi.

 

Siddhartha'nın BUDA oluşu da uyku halinden uyanıp bilgeliği keşfetmesi, Nirvana'ya ulaşması ile olur.

 

Kendimizi keşfetme yolunda bizler de başkasının yolunu değil kendi yolumuzu yürümeli, kendi gerçekliğimizi keşfetmeliyiz. Bununla ilgili 20'li yaşlarımın başlangıcında yazdığım serbest bir yazım ile sizleri uğurlamak istiyorum.

Kalabalıklar içindeyim

Yürüyorum

Hayatın ortasına

Karmaşanın yatağına

Bana değen bir çift göz        

Nabzımı utandırıyor

Ben'i uyandırıyor

Bir an içinde

Sonra tekrar ve tekrar

Bir kuş oluyor nefesim    

Kanatlarını çırpan

Sürüye karışarak girdaba yuvarlanan

Göçmen kuşlar misali

Bir bütün aptal topluluğu 

Nereye gittiklerinden habersiz.

 

 

Nereye gittiğinizden habersiz olmamanız dileğiyle... Sürçü lisan ettiysek affola.