Yalnızlık sözlük anlamı ile 1.yalnız olma durumu, 2.kimsesizlik.

Peki, ya kimsesiz değilsem? O zaman yalnız olma durumunda değil miyimdir? Bu kategoriye girmek için yeterli kriterleri sağlayamıyor muyum? 

Daha ilkokul çağlarında olan ben yalnızlık kelimesini altta görseli bulunan defterimde anlatmışım. Henüz 10 yaşında olmalıyım. 

''Yalnızlık bir çukura düşmüş, naçar kalmış bir kedidir.''

Hiç unutmuyorum 'NAÇAR' kelimesini 4.sınıf Türkçe kitabında bulunan bir şiirden öğrenmiştim. (Bilmeyenleriniz varsa hala naçar, çaresizlik demek.) Ve o zamandan sonra her dört yazımın üçünde naçar kelimesini kullanmışım :)

10 yaşımdaki ben ve şimdiki ben. Yalnızlık hakkında hala aynı şeyi düşünüyoruz sanırım... Sadece o zamanlar yalnız kelimesini yanlız olarak yazıyormuşum. 

Hep kendimi yazarak ifade etmeye çalışırdım, eskiden de şimdi de. Söz uçar, yazı kalır maksadıyla. En iyi yaptığım şey galiba. EDEBİYAT YAPMAK. Mesleğimi de buna istinaden seçtim zaten. (Bu arada Edebiyat Öğretmeniyim :))

Yalnızlığım kendimle benim aramda bir sır ve şimdi de bunu okuyanlarla.

Ben kalabalıklar içinde yalnızım.

'Yerim,yurdum,ruhum ve ben nerdeyim? Kayboldum mu yoksa ucunu kaçırdım daha da yakalayamıyor muyum?' Bu cümleleri 10 yaşındaki ben kaleme almış. Şimdi de 27 yaşındaki ben buna cevap veriyorum:

-Yerimdeyim, akıştayım. İpin ucunun başkalarının elinde olduğu bir hayattayım. Ruhum mu? Ruhumu amansız bir hastalığın pençesinde git gide kaybediyorum. Ruhum ölüyor. Yani anlayacağın ben büyüdüm, biz büyüdük. Ve bu çağın amansız ince hastalığı da yalnızlaşma, kendine yabancılaşma. 

Ve ben bu hastalığa doğduğum gün yakalandım.