Eşliğinde dinlenilebilecek şarkı:

<iframe style="border-radius:12px" src="https://open.spotify.com/embed/track/1LlEw7wp9AOX0ZkgoOEMxd?utm_source=generator" width="100%" height="152" frameBorder="0" allowfullscreen="" allow="autoplay; clipboard-write; encrypted-media; fullscreen; picture-in-picture" loading="lazy"></iframe>

...

Sanki kutsal bir kitaptan parçaları hatırlatıyor Desiderata. Peygamberlere gelen vahiy diğer insanlarda ilham olarak görünür ve bir insanın yazdığı metin kutsal bir kitabın parçalarıyla kıyaslanamaz ama onun güzelliğini kendinde de gösterebilir. Bu yüzden de bu şiir ilk çağlardan kalma sanılmış. Kimi zaman Xsentius adlı bir filozofun yazdığı eski bir tapınak yazıtı olmuş kimi zaman 1692 yılında adı bilinmeyen bir rahip tarafından yazıldığı görüşü yayılmış. Aslında bu iki görüşte haksız değil çünkü bunun sebebi de şiirin kadim sesi. Desiderata’yı okuyunca insan kendi kendisiyle konuşur gibi hissediyor ve aslında tüm insanların aynı bağla birbirine bağlandığı düşüncesine varıyor. Sanki bu şiiri kendimiz yazmışız gibi. O kadar hafif ki sanki henüz yazılmamış ve her an yeni biri tarafından yazılabilir gibi. Desiderata’yı okuyan her insan onu yeniden yazar ve bu yüzden şiir tazeliğinden bir şey kaybetmez.

“Gürültü patırtının ortasında sükunetle dolaş,

Sessizliğin içinde huzur bulduğunu unutma. 

Başka türlü davranmak açıkça gerekmedikçe herkesle dost olmaya çalış.

Sana bir kötülük yapıldığında verebileceğin en iyi karşılık unutmak olsun.

Bağışla ve unut... Ama kimseye teslim olma.

İçten ol; telaşsız, kısa ve açık seçik konuş. 

Başkalarına da kulak ver,

Aptal ve cahil oldukları zaman bile dinle onları çünkü dünyada herkesin bir öyküsü vardır.

Yalnız planlarının değil, başarılarının da tadını çıkar. 

Ne kadar küçük olursa olsun işinle ilgilen... Hayattaki dayanağın odur.

Seveceğin bir iş seçersen yaşamında bir an bile çalışmış ve yorulmuş olamazsın. 

İşini öyle seveceksin ki başarıların bedenini ve yüreğini güçlendirirken verdiklerinle de yepyeni hayatlar başlatmış olacaksın.

Olduğun gibi görün. Ve göründüğün gibi ol. 

Sevmediğin zaman sever gibi yapma. 

Çevrene önerilerde bulun, ama hükmetme. İnsanları yargılarsan onları sevmeye zamanın kalmaz. 

Ve unutma ki insanlığın yüzyıllardır öğrendikleri kumsaldaki kum tanecikleri bile değildir.

Aşka burun kıvırma... 

O çöl ortasındaki yemyeşil bir bahçedir. O bahçeye layık bir bahçıvan olmak için her bitkinin sürekli bakıma ihtiyacı olduğunu unutma.

Kaybetmeyi ahlaksız kazanca tercih et. 

Birincisinin acısı bir an, ötekinin vicdan azabı bir ömür boyu sürer. 

Bazı idealler o kadar değerlidir ki o yolda mağlup olman bile zafer sayılır. Çünkü bu dünyada bırakacağın en büyük miras dürüstlüktür.

Yılların geçmesine öfkelenme. 

Gençliğine yakışan şeyleri gülümseyerek teslim et geçmişe.

Yapamayacağın şeylerin yapabileceklerini engellemesine izin verme.

Rüzgarın yönünü değiştiremiyorsan, yelkenleri rüzgara göre ayarla,

Çünkü dünya karşılaştığın fırtınalarla değil, gemiyi limana getirip getiremediğinle ilgilenir.

Ara sıra isyana yönelecek olsan da hatırla ki evreni yargılamak imkansızdır,

Onun için kavgalarını sürdürürken kendi kendinle barış içinde ol.

Doğduğun zamanları hatırlar mısın? Sen ağlarken herkes sevinçle gülüyordu. 

Bu nedenle öyle bir ömür geçir ki herkes ağlasın sen öldüğünde.

Sabırlı, sevecen, erdemli ol. Eninde sonunda bütün servetin sensin.

Gözünle değil, kalbinle görmeye çalış ki bütün pisliği ve kalleşliğine rağmen dünya insanoğlunun biricik güzel mekanıdır.”

(Max Ehrmann)

....

Kaynakça:

Babam Çatlı, Gökçen Çatlı.

https://www.salesian.vic.edu.au/2021/08/from-the-rector-38/

https://www.oasisnet.org/for-some-our-best-happens-after-50/

https://mypoeticside.com/poets/max-ehrmann-poems

...