Uyandık ama büyük bir huzursuzlukla. Hisseder ya insan bazen. Ama yine de o günün hayatımın en kötü günü olacağını asla tahmin etmemiştim. Birileri gelip gidiyor ben şüpheleniyorum ama konduramıyorum. O lanet telefon çaldı. Ve o haber geldi. İnanamadım, şaka sandım. Böyle şaka mı olur diye söyleniyordum. Ama şaka olmasını her şeyden çok isterdim. Değildi, hatta hayatın en büyük gerçeğiydi. Canınızdan bir parça olan insanın buz gibi olmuş bedenini görünce, nefesini duymayınca onunla birlikte hayata dair umutlarınızı da toprağa gömüyorsunuz. Sonra da onun için yaşamaya başlıyorsunuz. O olsaydı böyle derdi, şunu düşünürdü diye hayaller kuruyorsunuz.