Yeniden başladım yazmaya,
İyiden iyiye yalnızlaştı yalnızlığım.
Satıralarda arıyorum her şeyi,
Bazen aşkı, dostluğu, bazen sevgiyi.
Başka çarem mi var sanki?
Aşk denilen nefreti,
Dost denilen ihaneti ezberletti.
Mutlu şiirler yazmak istiyorum artık.
Satırlarım gülsün istiyorum,
Kalemim heyecanla iz bıraksın kağıda.
Silgim hiç dokunmasın bize,
Silip silip yazmayım mesela,
Boğazımda düğümlenmesin kelimeler.
Öylece yaşayıp gideyim.
Düşünmeyim fazladan,
Kalbimi hiç yormadan.
Böyle bir hayat mümkün mü?
Mümkün olan bana denk mi?
Ne zaman geçer kalbime küskünlüğüm?
Aklıma nefretim ne zaman son bulur?
Sahi,
Huzur ne zaman bulur beni?
Etrafımı çevreleyen binlerce soru.
Cevapları mı?
Keşke bilebilsem..
Sahi,
Cevap bulursan bana da söyler misin?
Bir çıkmazın içindeyim.
Çıkmaz sokak denilen hayatım benim.
13.01.21
Yorum Bırakın