Sessiz sedasız bir gece düşü gibi , duvarlardan sızıp aklıma geldin birden . Kayıtsız kalmak bir dertken , hissetmek ayrı bir dert . Bilemiyorum nedir ufkunda görünen ? Bir sabaha uyanmak mı , henüz yetmiş bir yıldız gibi semada parlamak mı ? Bir yanın bana el veriyor , diğer yanın bana el geliyor . Dengesini kaybetmiş vasat bir bahardan hallice , bir dalın çiçek açarken , diğer yanın yaprak döküyor . Gülüşünde bir garip karmaşa seziyorum nedense . Bana bir  an huzur veriyor , bir yandan da alay ediyor . Rüzgarlı bir yolda yürümek gibi akışın , bir yandan özgürlük katarken yüreğime , bir yandan da içimi titretiyor . Kara bulutlarla dolu göklere bakmak gibi hissiyatın , göklere susamış maneviyatıma can verirken , bir yandan da hasta ediyor . Bir rüyanın bıraktığı iz gibisin adeta , tam güzel geldiğin anda her şey bir uyanış ile son buluyor . Söyle bana nesin sen ? İyi mi yoksa kötü mü ? Huzur mu yoksa kaos mu ? Neden bir adım geldiğim her yolun diğer adımı çukur sende ? Neden desen desen ördüğün ağın ihtişamı bir tuzak ? Neden sana en yakın yerler , bana bu kadar uzak ? Bilemiyorum neden böyle bir kaçaksın ? Neden böyle alçak . Bir yanın ile söndürdüğün bir alevi , diğer yanında körükleyecek kadar tuhaf . Çözmeye çalışırken yorulduğum bir düğüm gibisin boğazımda , suskunluk olmuş bana reva . Anlaşılması güç bir hava . Kalın giydiğimde  daraltan , müsaade ettiğimde içimi donduran . Sıcak bir fincan kahve gibi , yudumladığınmda içimi ısıtan , tadına karışmak istediğimde dilimi yakan . Bilemiyorum nesin sen . Bir perdede can bulan ve sahnede hançer vuran . Zehirli bir elma gibi tadımlık ve ardı hep perişanlık . Özensen bir aydınlık , kapılsan bir karanlık . Duyduğum bir ses gibisin derinden , ürperti misin yoksa bir masal mı ? Satırımın garip cümlesi , öfkemin tuhaf lekesi .