Herkesin içinde; bildiği, hissettiği ama isimlendiremediği, adını koyamadığı, söylemekten çekindiği, kendine itiraf edemediği içsel kaygıları vardır. Herkesin ama herkesin! O dışardan gördüğümüz yazılan çizilen muhteşem hikayelerin alt metninde yatan aslında asıl acizlik, sevilmek onaylanmak duygusunu gösteriyor. Bu arayış hepimizin içinde var. Nerede olmak istediğimizin bir önemi yok. Hepimiz o kadar aciz ve arayıştayız ki sanki birisi tarafından onaylanmazsak yaşayamayız. Bizi kim bu hale getirdi?