İnsan tahmini ne zaman, kaç yaşında, ne halde, ne vaziyette olur kalır ki artık her şeyi akışına bırakmaya karar verir. Hepimizin kırılma anları, dönüşümleri, hayal kırıklıkları farklı olduğu için elbette nerede ne zaman akışta oluruz kader bilir. Ama şunu biliyorum ki, acı çekmek derin bir hüzün sonrası insanı anı yaşamaya sevk ediyor. Hüzün sonrası toparlanma, ayağa kalkmak öyle zor öyle derin ki.. ama sonrası işte o akışta olmak en güzel hazlardan birisi.. sadece sen ve kendin! ne bir başkası ne de dünya .. bağını kopartmışsın ve artık andasın.. akıştasın.. 

Dünya'nın önüne sunduklarını değil, sen istediklerini alıyorsun. Sana sunulan sana bahşedilen sevgi ilgi alaka değil, sen kendi istediğine yöneliyorsun. Nerede kimle olmak istiyor veya istemiyorsun.. Yol nereye akarsa, derin bir acı sonrası en çok dönüp kendini seviyorsun.

Bauman en sevdiğim post-modern sosyologlardan birisidir. Onun akışkan aşk kitabını ilk okuduğumda içimde çok farklı duygular belirmişti. Şuan ise bu kavramda benim gibi dönüşüm geçirdi.. Akışkan an..