Adil Erdem Beyazıt'ın sevdiğim bazı şiirlerini sizler için derledim. Keyifli okumalar dilerim. 

 

Kar Altında Hüzün Denemesi

“Dünyanın en uzun hüznü yağıyor,

Yorgun ve yenilmiş insanlığımızın üstüne.

Kar yağıyor ve sen gidiyorsun,

Ağlar gibi yürüyerek gidiyorsun,

Belki bulmağa gidiyorsun kaybettiğimiz

O insan ve tabiat çağını.”

 

Bulmak

“…Gözlerinden göğüme sayısız yıldız akar

Bir gülüşün içimde binlerce lamba yakar.

Bir kurtuluştur o an çağrılsa senin adın,

Sesin ne kadar sıcak sesin ne kadar yakın...”

 

Aşk Risalesi

“Yaslan göğsüme sevdiğim

Benim gönlüm gök gibidir açık deniz gibidir

Pas tutmaz benim içim

Yeryüzü gibidir toprak gibidir

Sen ki bulut gibisin

Ay gibisin, güneş gibisin bazen.”

 

Yok Gibi Yaşamak

"Şu yalnızlık çıkmazında önümde niye sen varsın


Niye her şey bir anda kayıyor sen kayıyorsun


Kalbim niçin bu kadar yabancı sen niye yoksun


Bir sam yüklü geceleri içimden atamıyorum


Niye bunları bir anda unutamıyorum

Hadi tut elimden gök gibi ölü kadar yalnızım"

 

Karanlık Duvarlar

"Susmanın kalesine sığınıyorum

Önümde karanlıktan duvarlar

Sırtımda insan yüklü bir gök var."