Oğuz Atay'dan İnsanlığa 29 Alıntı

"Çok şey vardı anlatılacak. O yüzden sustum. Birini söylesem diğeri yarım kalacaktı. Sen duydun mu sustuklarımı?"

"Ne gördün bütün kapıların birer birer kapandığı bu dünyada? Hangi kusurunu düzeltmene fırsat verdiler? Son durağa gelmeden yolculuğun bitmek üzere olduğunu haber verdiler mi sana? Birdenbire 'Buraya kadar!' dediler. Oysa bilseydin daha dikkatle bakardın istasyonlara; pencereden görünen hiçbir ağacı, hiçbir gökyüzü parçasını kaçırmazdın."

"Yıllardır taşıyorum içimdeki çocuğu, yaşamadığı için büyümedi hiç."

"Anlatamadın, belki o insanın yüzüne bakar bakmaz anlatmanın yararsızlığını gördün."

"Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım, kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım."

“Beni hemen anlamalısın çünkü ben kitap değilim çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum.”

‘’Beni bir gün unutacaksan bir gün bırakıp gideceksen boşuna yorma derdi, boş yere mağaramdan çıkarma beni. Alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna.’’

"İnsan bazı olayları yaşamanın heyecanını kaybedince aynı olayları tekrar yaşarken daha ustalaşıyor."

"Başkaları gibi yaşamasını bilmeyenler başkalarını taklit etmeliydi."

10.

"İnsanlar tam kötülüklerinden temizlendikleri ve ilerde kurulacak yumuşak dünyada yer almaya hak kazandıkları sırada ölüyordu."

11.

"Kendilerine yazık edenler zamanın her şeyi nasıl halledeceğini bilmeyenlerdi."

12.

"Ben de büyük meseleler yüzünden harcamış olmak isterdim hayatımı. Küçük dertler yüzünden yıpranıp gitmek istemezdim."

13.

"Hata yapmayan insan hiçbir şey yapmıyor demektir."

14.

"İçimin mevsimlerine de hiç uymaz şu tabiat."

15.

"Kendinden veriyorsun ve durmadan eksiliyorsun.
Oysa bazı insanlar oldukları gibi kalarak elde ederler istediklerini."

16.

"Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor. Bu nedenle beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor, anlıyor musun?"

17.

"Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan, bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor."

18.

“Bir yaşantıyı tam bitirmeli. Hiçbir iz kalmamalı ondan. Yeni yaşantılar için…”

19.

"Bir silgi gibi tükendim ben. Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım: Mürekkeple yazmışlar oysa. Ben kurşun kalem silgisiydim. Azaldığımla kaldım."

20.

"Görünüşte bedenimde bir hareket olmadığı hâlde içimin şiddetle sarsıldığını duyuyordum."

21.

"Anlatılsaydı değeri kalmazdı ki.
Bu nedenle anlatılamazdı."

22.

“Beni anlamıyorlardı zararı yok. Zaten beni daha kimler anlamadı.”

23.

"Bütün kusurlarıyla seviyorum onları. Belki de bu kusurları yüzünden seviyorum."

24.

"Her geçen gün yeni suçlar öğreniyor insan. Okudukça, düsündükçe, yeni insanlar tanıdıkça sadece günahlarının arttığını hissediyor."

25.

"Benden ne istiyorsunuz? Neden her şeyi tam istemediğim sırada veriyorsunuz bana? Neden bu kadar bekletiyorsunuz? Neden bir şeyi elde etmenin anlamı kalmayıncaya kadar onu vermemekte inat ediyorsunuz?"