Eşliğinde dinlenebilecek şarkı:

<iframe style="border-radius:12px" src="https://open.spotify.com/embed/track/2Tq3fayHpjP2nOZlBEjt3N?utm_source=generator" width="100%" height="152" frameBorder="0" allowfullscreen="" allow="autoplay; clipboard-write; encrypted-media; fullscreen; picture-in-picture" loading="lazy"></iframe>

...

1.

Geçen günlerde toprağın yaşayışına eşlik etmeye çıktım, ellerimi ona uzattığımda sanki karşımda kendimi görüyordum. 

2.

Sanki insan bir daha yaratılıyordu. İnsan topraktan yaratılmıştır sözünü yaşıyordum avuçlarım toprağın içindeyken. 

3.

Gökyüzünü sadece bakmak, toprağı sadece basmak için kullandığımızdan onlara canlılık vermekten uzağız.

4.

Bir varlığa canlılık onun hakkında fikrederek verilir.

5.

İnsan istediği varlığa canlılık veren bir canlıdır, istediklerinden de canlılığını alan mesela gözünden düşen birisinin. 

6.

Topraktan yaratılarak önce canımızı ondan almışız sonra bedenimizi de ona veriyoruz. Canımız sadece toprakta olduğundan ölünce bedenimiz de ona gömülünce can ile beden yeniden birleşiyor, yeniden canlanıyoruz.

 

7.

Eğer ondan yaratıldıysak toprak elbette canlıdır, insanın ona yeniden can vermesine gerek yoktur.

8.

 Bir parçamız hâlâ topraktadır, o yüzden enerjimizi hâlâ onunla paylaşabiliyoruz. 

9.

Bir denize dalar gibi toprağa dalıp gitmek istiyor ruhum. Sonra bir daha yaratılmak. Her insanda bir parça olarak var olmak, her canlıya kucak açmak ve gökyüzüyle bakışmak, bazen kıraç bazen verimli olmak.

10.

Belki de toprağın canlılığı insanın ona gömülmesinden geliyordur belki de toprak canlılığını insandan almıştır belki de toprak insandan yaratılmıştır. 

11.

Yeryüzünde beden olarak var olmayacağımız o gün geldiğinde bizim adımıza yaşayacak olan yine o olacak, onun sayesinde bu yeryüzünde bedenimiz bir çeşit var olmaya devam edecektir.

12.

Toprağın verimli olduğu dönemler insanın da verimli olduğu dönemlerdir, toprak önem kaybettikçe insana verilen değer de azalır. 

13.

İnsan değerini topraktan alır.

...

Tablolar

Pietro della Vecchia, Kendini Tanı.

Yaşam ve Ölüm (1902), Edvard Munch.

Felsefe, Gustav Klimt.

Léon Frédéric, "Doğa veya Bolluk", 1897.

Filippo Balbi

Francisco Goya.

Apostoli, Felice Carena, 1926.

Pieter Brueghel.

Felix Vallotton.

Kolwitz

Peter Nicolai Arbo, The Wild Hunt of Odin, 1872.

-(Karışık olarak verilmiştir.)

-(Celine Symbiosis, Tablolarla Felsefe)