Herkes bizi kim olduğumuzla ilgili farklı verilerle donatır, çünkü onlar tarafından nasıl algılandığımız önemlidir. Başkaları olmadan kişiliğimiz oluşmuyorsa içsel bağlılığımız konusunda çelişkiler kaçınılmazdır. Kişiliğindeki çöl kuraklığını başkalarının metalarıyla doldurmaya çalışmak, onların yokluğunda kendi içindeki okyanusta kaybolmak gibi hissettirir. Ne için yaşıyorsun sorusuna cevap verirsin belki ama yürüdüğün yolları yavaş ve tutarlı geçmek yerine koşarak ve tedirgin geçersin. İstediğin yere yetiştin ama gülemedin, nefeslenemedin, arkana bile bakmadın ve böyle olmayı yaşamak sandın. Şimdi seni herkes alkışlasınlar istiyorsun. Tüm sıradan alkışlananlar gibi sıranı bekliyorsun. Alkışlar daha yüksek değil. Seni alkışlayanlar da bir sonraki alkışlayacakları kişiyi düşünüyor.
Ne zaman kendin olma cesaretini göstereceksin? İçindeki okyanus fazla derinleşti.
Yorum Bırakın