Ah be kardeşim, ne kadar önemli bir şey aslında değil mi ? “ Nezaket” 

Ne ara bu kadar kaybettik ben anlayamadım.Halbuki söylerken bile ne kadar incecik zarif bi şekilde dökülüyo dudaklarımızdan. Herkes biraz nasiplense şu dünyada birbirimize daha rahat katlanabilirdik sanki.Tamam bakınca koskoca dünya yaşa köşede bi yerde diyo olabilirsin tabii de öyle olmuyo ki o işler illaki birbirine muhtaçlık aynı ortamda bulunma oluyor ay bide iş denilen o illet…  Birbirimize bi yerlerde katlanmak zorundayız yani kaçarımız yok.

Aslında bakarsan basit bir olay kendini bilme durumu da diyebiliriz.Başkalarının da bu dünyada barınmaya çalıştığını hatırlama ve bunu kolaylaştırmaya çalışma rahatsızlık vermeme , minik ince davranışlar ha birde hödük olmamak kardeşim bu kadar basit.Çok şey yazmışım gibi oldu da bi düşün zaten normal hayatında yapman gereken şeyler bi teşekkür etmek, kolay gelsin demek,empati kurmak,lütfen kelimesini daha çok hayata empoze etmek, af dilemek güzel şeyler  bir yerinden bir şey eksiltmiyor kardeşim,denendi onaylandı. Geçen bi arkadaşımın kızının kitabında dikkatimi çekti nezaket tanımı daha ikinci sınıf ha . Sonra sorguladım bu durumu.

“Nezaket, kendinizi ne kadar çok,diğerlerini ne kadar az düşündüğünüzü karşınızdakine belli etmemektir. “ çok hoş değil mi? Bana sorsan ben de böyle tanımlardım.

Neyse niye sinirlendin bu nezaket olayına bu kadar diyosun duyuyorum. 

Geçenlerde toplu taşımadayım.İşten eve gidiyorum.Bir arkadaş telefonda nasıl bağıra çağıra sohbet ediyor belki yarım saat konuştu inanmıcaksınız  e güzel kardeşim senin bireysel konuşmanı dinlemek zorunda mı onca insan karşındakine bi haber verirsin kısa kesersin sessiz konuşursun çok mu zor.İşte biraz nezaket ne çok işime yarardı o an  neyse eve gitmeden önce bi markete uğradım bir şeyler aldım kasiyer beye kolay gelsin diyorum ses yok tamam hepimiz yorgunuz halimiz yok da bi teşekkür etmek iyi günler demek de mi çok zor be kardeşim iki güler yüz bir minik iletişim bazen yoğun tempolu hayata bi incelik getiriyor biliyor muydun? Bir şey demedim çıktım gittim evime zemin katta oturuyorum neyse oyalandım işler güçler saat olmuş gecenin bi saati yattım tam dalıcam üst komşu bağıra çağıra içeri girdi yetmiyo gibi sokak kapısını çaat diye bırakmasın mı sanki kafamda kapattı zıpladım yerimden tamam bu diğerlerine göre akla gelmesi daha zor bi harekettir belki biz insanlara göre kabul ediyorum ama benim aklıma geliyor şu kapıyı tutarak kapatmak niye sizin aklınıza gelmiyor kardeşim ,kendi kapısını da ne kadar sesli olcaksa o kadar sesli kapattı girdi içeri.Diceksin ki şimdi bu kadar rahatsızsan müstakil evde yaşa,şu memnun olmadığın hayattan ve insanlardan da soyutla kendini.

Kendi kendine yaşa nezaketli nezaketli. Ah ahh istemez miydim ?

Ama işte sadece nezaketle de yaşanmıyor ki be güzel kardeşim.