Advertisement

GEÇ KALANLAR İSTASYONU

GEÇ KALANLAR İSTASYONU
  • 1
    0
    0
    0
  • Bir tren kalkar bu istasyondan
    Geç kalmış yolcuların her biri
    Kimi hayata, kimi sevdaya,
    Kimi de kendine geç kalmış!
    Kabullenmekten uzak,
    çok trenler yolcu etmiş bu uğurda..
    Rayların üzerinde bir demir yığını
    Her birinin yüzünde aynı ifade
    Hüzün dolu nefesler,
    hırıltı korosu…
    Hafif meşrep bakışlar arasında
    geçip gidiyor köy manzaraları…
    Kiminin nemli, kiminin ıslak
    Bu yaş’lı gözler
    geç kalmışlığın aynası…

    Bir tren kalkar bu istasyondan
    Geç kalanların treninde sessiz vagonlar
    Vagonlar arası sohbetlerde
    yalnızca çakmak sesleri
    Görmek için gözlerini ovuşturmalı
    Öyle alacalı bolacalı etrafta
    baca gibi tüten sigara dumanı
    Yaşamaksa bu!
    İnsan böyle yaşlanmamalı…

    Bir tren kalktı sessizce
    Ne bir korna sesi,
    ne bir vedacı gidenlerin ardında
    Dönen olmadı o seferden
    geç kalanlar istasyonuna…

    Her geç kalmışlığın hikayesi ayrı
    Tarifi yok tabii…
    Yolun sonunda
    her birinin kaderi aynı!
    Sessiz vagonlar içinde geç kalanlar
    Geç kalanların içinde;
    Çığlıklar, bağırışlar, haykırışlar…

    Bir tren kalktı geç kalanlar istasyonundan
    Ne bir iz, ne bir haber…
    O tren bir daha dönmedi seferinden!

    Geç kalanlar istasyonunda
    Yağan yağmura aldırmadan bekliyor,
    üç beş yolcu;
    Geç kalanların, geç kalmış vedacıları!
    Gözlerden süzülen damlalar gözyaşı
    Yüzlerden süzüldü,
    yürekte birikti yağmurun suyu…
    Geç kalanların gözyaşları,
    yağmur oldu damladı…
    Damladı geç kalmış vedacıların yüreğine!
    Gözyaşı oldu çağladı…

     

    Ocak 12,2024


    Yorumlar (0)

    Bu gönderi için henüz bir yorum yapılmamış.

    Yorum Bırakın

    Yorum yapmak için üye girişi yapmalısınız. Üye girişi yapmak için buraya tıklayınız.