Neredeyse bir sene ara verdiğim konseptime yerli şarkılarla devam ediyorum ve kelimelere dökmeye çalıştığım romantik hayallerime, bir yenisini ekliyorum.

 

 

 

https://open.spotify.com/intl-tr/track/5Ts0B8Pj2hkkgTCyDTrBVo?si=93b84c601d9a455c

 

Oruç Aruoba'nın bir şiiri vardır

Kendi olarak, sana gelen
sana gereksinimi olmadan, seni isteyen
sensiz de olabilecekken, senin ile olmayı seçen
kendi olmasını, seninle olmaya bağlayan
O, işte...

Aslında var olması gereken sevgi anlayışını da çok güzel anlatır kanımca, kendini sevemeyen başkasını da sevemez derler ya. Aslında bir ilişkide olma durumunu, yalnız olma durumunun benimsenmeden gerçek anlamda halledilemeyeceğini hatırlatır bana ama yine de her şeyinden biraz verir ve her şeyiyle biraz bütünleşir. Bu şarkı bana bu şiiri hatırlatır.

 

Seni Sorana, "her yanım" derim.

 

 

https://open.spotify.com/intl-tr/track/2PK1QFqRNd0sM0gJQEnCxp?si=ddc74f7174104d26

 

Anlamak veya anlaşılmak nedir ? Bir bakıştan anlamak mı her şeyi, yoksa bir omuzda ağlayabilme özgürlüğü mü ? Susmak mı ? O insanla birlikte bütün o yozlaşmışlığın içinde "biz onlardan değiliz" diyebilmek mi ? 

Belki bunun cevabını veremem ama anlaşılabilmektir bence sevginin en büyük besleyicilerinden birisi. Yanında da "paylaşabilmek yetisi" isimli küçük bir hediye ile geliyor anlaşılmak. Kim bilir belki de bu yüzden bu kadar önemli.

 

ve ışıkları kapattık, yıldızlarımız çıksın diye
ne güzel bunu bir sen bir ben biliyoruz

 

 

https://open.spotify.com/intl-tr/track/139XOivaRtUUhVvT6NznJb?si=b4aadf3c3b014270

 

Bir şiir bestesi ama oldukça naif, oldukça sakin kesinlikle bahanesiz ve açıklıkla söyleyebilecek kadar özgür. Ve nefes almak kadar sürekli.

 

Kamyonlar kavun taşır, ben hep seni düşürdüm.