Dualarını biriktiriyorsun

sardunya dalında 

Düşünme sokakları , yarını caddeler bu kadar güzelken sen durup bir sokak ötesinde arıyorsun güneşi 

Kabul etmek zorundayız 

Kırık sardunya gibi bakıyorsun toprağını  ararken 

Oysa senin ruhun ait değil bu doğaya 

Çırpınıyorsun 

Çırpınışların denizin ortasında dibe gömüleceğini bile bile 

Yine de o denizin dibinde bir nefes arıyorsun 

sesin duyulmuyor 

Kendini denizin dibine bırakıyorsun ve karışıyorsun 

Artık ait olduğun yerdesin

yerdeyiz.

Beyza Çancı