Bir şiir yazmak istersen bir gün
beni değil sevgimi hatırla 
Hatıralar sarınca kollarını,
yanağında hissedeceksin nefesimi!
Nefsine yenilmeden,
usulca kokum gelsin burnuna...
Bir gün hatıralar vesile olur
ve bir şeyler karalarsan
Beni değil, kanattığın yaramı hatırla!
Çünkü, sevdadan çok
acılar ilham verir insana...

Yazarken;
aslında diye başladığın cümlelerin,
ama ile devam eden
kelimeleri hükümsüzdür!
Çünkü, aslı gibiydi yüzün
geçmişin aynasında
ve amalara yer yoktu
antik çağdan kalma hiçbir yazıtta...

Hatıraların hatrı vardır sandık
ama yoktu hiçbir baş yapıtta!
Hatır, gönül dediğin
meze olmuştu içki masalarında...

Bir şiir yazmak istersen bir gün,
geçmiş sevdaların geçmeyen acılarına!
Beni değil, geç kaldıklarını getir aklına...
Sana beni unut demiyorum!
Öyle laf arası sohbetlerde
adım geçince,
tebessümünde benden bir parça sakla...
Ve bir gün hiç olmadık bir yerde
Rötarlı bir yolcu gibi
zamansız gelirsem aklına
Varsa hatıraların hatrı,
hiç düşünmemiş gibi yap beni!

Aslında...
hiç gelmedim aklına, biliyorum!
Yani, çok zamansızdı
evsiz kalışım anlasana...
Sakın ağlama,
duygularıma hakaret sayılır!
Ve sakın üzülme,
gençliğimin katili sayılırsın...
Şimdi...
kendine pek anlam yükleme
ve dinle!
Senin aşkın, sevgin, güzel gözlerin
Senin içime işlemiş sözlerin
ve hatta senin bende ki varlığın!
Gözlerim gerçeği görene kadardı...