Aynı göğün altında farklı yıldızları seyrediyorsun unuttuğun bir duaydı senin yeryüzüne gelmeden önce- 

yolumu kesiyor durmadan 

adımı unutturuyor 

farklı bir dilde söylüyor 

yalın ayak dolaşmam lazım şimdi

bildiğim tüm doğruları bırakarak

çocukluktan kalma 

 gözlerimdeki telaş 

bencilliğim 

sevgim 

yılgınlığım savrulan bir karahindibadır belki totem yaptığım 

totemlerimi bir gül dalına astım 

mayıs kırmızı bir gelinciği andırıyordu

ve öpüyordum durmadan 

o an hatırladım

içimdeki sancı 

bana daha doğmadan bahşedilmişti 

ve ben kabul etmiştim 

toprağım kuraktı ve kök vermem beklenirdi 

inattı her bahar ayaklanırdı içimde yaşamak bir düşü doğururdu 

ve bir düşü öldürürdü .

 Beyza Çancı