• M.Ö. 4. yüzyılda kurulmuştur, ancak asıl parlak dönemini Roma İmparatorluğu zamanında, özellikle 2. yüzyılda yaşamıştır.
• O dönemde, Epidaurus (Yunanistan) ve Kos Asklepionu ile birlikte antik dünyanın en ünlü üç sağlık merkezi arasındaydı.
• Burada ünlü hekim Galenos yetişmiştir; modern tıbbın öncülerindendir.          

Burası sadece hastalıkların değil, ruhun ve bedenin bir arada iyileştiği kutsal bir yerdi.

Şehrin hemen dışında, doğayla iç içe kurulması tesadüf değildi — sessizlik ve doğa, tedavinin bir parçasıydı.

Asklepion’da tedavi anlayışı hem ruhsal  hem bedensel sağlığı hedefliyordu.   Hastalar:

• Sessiz ve sakin ortamda psikolojik terapi görürlerdi.
• Müzik, tiyatro, rüya yorumları ve su terapileri uygulanırdı.
• Çamur banyoları, masajlar, bitkisel ilaçlar ve egzersizler de önemli tedavi yöntemlerindendi.
• Hastalar tapınakta uyutulur, rüyalarında Asklepios’tan gelen “şifa mesajları” rahip-hekimler tarafından yorumlanırdı.

Bu yüzden Asklepion, hem bir tapınak hem de bir hastane özelliği taşır.

Antik Tiyatronun Şifası

Asklepion’un tiyatrosu 3.500 kişiliktir ve olağanüstü akustiğiyle bilinir.

Burada hem eğlenceler hem de terapötik gösteriler düzenlenirdi.

İzleyiciler sadece bir oyun değil, bir ruh temizliği yaşardı.

Sen de orada oturup ovaya baktığında o hissi fark etmiş olabilirsin — sessizliğin içindeki huzuru.

Asklepion'un girişinde bir yazı bulunurdu:

"Ölümün girmesi yasaktır."

Bu söz buranın bir "yaşam alanı" olduğunu hatırlatır. 

Hastalar buraya ölmek için değil iyileşmek ve yeniden doğmak için gelirdi.

Asklepion bana bir antik kentten çok sessizce nefes alan bir "şifa alanı"gibi geldi.Rüzgarın taşıdığı o kadim kokuda hala dua eden iyileşmeyi dileyen insanların sesi var sanki.Binlerce yıl sonra bile burada huzur buluyorsan belki de Asklepion hala fısıldıyordur:

"İyileşmek,önce inanmakla başlar."