🍂 Gölgelere Veda
Sonbahar geldiğinde, gökyüzü solarken içimizde bir şeylerin çözülmeye başladığını hissederiz.
Toprak sessizleşir, ağaçlar hafifler, rüzgâr artık yazdan kalma gülüşleri değil, içe dönük bir dinginliği taşır.
Ve o anda mitolojik bir yankı duyulur: Persephone yeniden yeraltından yükseliyor.

🌾 Yeraltının Kraliçesi
Yunan mitolojisinde Persephone, hem baharın tanrıçası hem de yeraltı kraliçesidir — yaşam ve ölüm arasındaki ince çizgide yürüyen kadın.
Her yıl sonbaharda annesi Demeter’in kollarından ayrılır, Hades’in karanlığına iner; baharda yeniden yüzeye çıkar.
Bu döngü yalnızca doğanın değil, insan ruhunun da hikâyesidir.

🕯️ Kendi Hades’ine İniş
Belki biz de her sonbaharda, kendi Hades’imize ineriz.
Bir şeyleri geride bırakmanın, vedalaşmanın, içimizdeki karanlıkla yüzleşmenin mevsimidir bu.
Persephone’nin dönüşü bize hatırlatır ki; karanlık yoksa yeniden doğuş da yoktur.
Yapraklar dökülürken aslında toprağa bir vaatte bulunur:

“Gelecek ilkbaharda tekrar buluşacağız.”
🌙 Yavaşlamanın Bilgeliği
Persephone’nin yeraltındaki ayları, kendi iç dünyamıza döndüğümüz zamanlardır.
Yavaşlamanın, yalnız kalmanın, geçmişi sindirmenin, gölgelerle dost olmanın vakti…
Belki de bu yüzden sonbahar hüzünlü değil, bilge bir mevsimdir.
Çünkü o bilir: Hiçbir karanlık sonsuza dek sürmez.

🌤️ Işığa Dönüş
Ve şimdi sen de dön.
Yeryüzüne, ışığına, toprağına.
Persephone gibi — gölgelerden geçip ışığı yeniden seçmenin zarafetini hatırla.
Karanlığın seni eksiltmediğini, aksine derinleştirdiğini unutma.

Sonbahar yalnızca bir mevsim değil, bir geçittir.
O geçitten her yıl biraz daha farkında, biraz daha köklü geçebilmek dileğiyle.