Rönesans dendiğinde akla gelen dört büyük ikonik usta olan Leonardo, Michelangelo, Donatello, Raffaello arasından yaş olarak en küçüğü Raffaello’dur. 6 Nisan 1483 yılında İtalya’nın Urbino kentinde doğan sanatçı, Rönesans döneminin en önemli mimar ve ressamlarından biridir. Leonardo ve Michelangelo ile aynı dönemde yaşamış olan Raffaello, küçük yaşta sanata başlamış ve 37 yıllık hayatına paha biçilemez güzellikte eserler sığdırmıştır. 
Kendisi gibi babası da ressam olan Raffaello, resimle ilgili ilk bilgileri de ondan almıştır. Gerçek anlamda eğitimini ise Timoteo Viti’den alan sanatçı, 1498’de Perugio’nun atölyesinde çalışmaya başlamıştır. Umbria’da bir süre kaldıktan sonra 1504’te Floransa’ya geçen sanatçı, burada tarih taşıyan ilk tablosunu tamamlamıştır. (Bakirenin Evlenmesi, 1504) Bu eserinde Leonardo Da Vinci, Michelangelo, Fra Bartolomeo gibi sanatçıların tekniklerinden etkilenmiş; Floransa dönemi eserlerinden birine imzasını atmıştır. 1505’te Floransa’da tamamladığı Büyük Duka Madonnası adlı eserinde Leonardo Da Vinci’nin ikonik tekniği olan “sfumato”yu kullanan sanatçı; Belvedere Madonnası (1506) ve Güzel Bahçıvan Kız (1507) tablolarında da yine Leonardo’ya ait “piramit yapısı” kompozisyonunu almıştır. Mezara Konma (1507) eserinde Michelangelo’dan esinlendiği, Kutsal Teslis’in Görkemi (1505-1508)’nde ise Fra Bartolomeo’nun başlayıp Albertinelli’nin bitirdiği Son Yargı’dan izler taşıdığı görülmüştür. 
Yukardaki eserler sırasıyla: "Grand Duke Madonna" , "Madonna del Belvedere", "La Belle Jardinière (Güzel Bahçıvan Kız)"
Stanza della Segnatura (İmza Odası)’daki çalışmaları 1509’da başlayıp 1511’de tamamlanmıştır. 3 önemli eseri olan Kutsal Tartışma, Atina Okulu ve Üç Erdem burada bulunmaktadır. 
İkinci stanza çalışması olan Stanza di Eliodoro (Heliodoros’un Odası)’ya 1512’de başlamış, 1514’te bitirmiştir. Tavanının çok iyi korunmaması sebebiyle eserlerin kim tarafından yapıldığı bilinmemektedir ancak; duvar freskleri (öğrencilerinin katkılarının yanında) genç sanatçının yapıtları olarak sayılmışlardır. Freskler; Heliodoros’un Tapınaktan Kovulması, Bolsena Ayini, Aziz Petrus’un Kurtuluşu ve Aziz Leo’yla Atilla’nın Karşılaşması’dır. 
Stanza dell'Incendio (Yangın Odası)’nun tavanında bulunan ve Perugio’ya ait fresklere dokunmayan Raffaello, 1514-1517 arasında duvarlara Borgo Yangını, Ostia Savaşı, Cherlemagne’ın Taç Giymesi ve Leo II’nin Yemini olmak üzere dört fresk daha yapmıştır. 
Brüksel’de Pieter Van Aelst’in atölyesinde 1517-1519 yılları arasında dokunmuş olan halılar görenleri hayran bırakacak seviyeye ulaşmış, önce Mantova, daha sonra Urbino dukaları birer yeni baskı yaptırmışlardır. Leo X tarafından Raphael’e 1517’de ısmarlanan Sala di Costantino (Constantinus Salonu)’nun çalışmaları ise ustanın ölümünden dört yıl sonra öğrencileri tarafından tamamlanmıştır. 
Raffaello Sanzio 37 yaşınayken, 6 Nisan 1520'de, Roma’da hayata veda etmiştir. Avrupa’da klasik ressamlığın temelini atan sanatçı, Michelangelo’dan farklı olarak; görüneni olduğu gibi bütün zenginliğiyle tabloya aktarmaya çalışmış, tarihi ve Hristiyanlığa ait dini konulara sadık kalmış, eserlerinde pozlara ifade niteliği kazandırmıştır. Olana olduğu şekilde, doğadaki haline sadık kalmaya kendini adamış olan sanatçının mezar taşında: “Hayatta iken, tabiat, o beni geride bırakacak diye korkardı, öldükten sonra da ben onunla öleceğim diye korktu.” yazmaktadır.
Yorum Bırakın