Adım adım
Adımlarının sesi duyulur
Yollar önünde uzanır
Gitmeye başlarsın.

Seni eve çağıran flüt sesleri, sıcak bir akşamüstü, bir fincan çayın arar durur seni.

Yollar önünde uzanır öbür taraftan,
Belirsiz zamanlar ve mekanlar bekler durur seni usanmadan.

Bir ses gitme der, gel dur, sen buraya aitsin.
Gidemezsin, gidersen yem olursun.
Kurtlar kapar tüm bedenini alacakaranlıkta,
Parçalar seni ve doyar kanınla. 
Kimseyi tanımazsın, yalnızlığında kaybolursun.
Yapamazsın, bir avuç suya muhtaç kalırsın.
Ceylanlara benzemezsin sen, 
Koşturur durursan hiç durmadan 
Bilinmez sonun, kaçtığın veya kurtulduğun.
Ormandır dışarısı, sen o zincire halka olamazsın.
Kutup soğuklarıdır evin olmayan her yer,
Gidersen donarsın.

Neden yetmedi sana,
Kuş sesleri;
Her sabah aynı açıdan doğan güneş,
Aynı seslenişle uyandıran horoz. 
Topraktan fışkıran taze canlar, tomurcuklanan fidanlar,
Neden yetmez insana başı ile sonu aynı şeyler.

Bir ses seslenir öte yandan, kaç der, git buralardan.
Dünün yarınının aynısıysa zaten kaybolursun.
Sıradan olursun, gittikçe yok olursun.
Engeller, tırmanışlar, koşuşturmacalar olmadan
İnsanoğlu aslında nedir, ne değildir bilmeden
Sonun gelir,
Av olursun.

Kapını aralarsan, dışarıyı merak edersen 
Merakına yenik değil, galip düşersen
Düşmelerin özgürlüğüne kavuşursun.

Adım adım
Adımlarının sesi duyulur
Yollar önünde uzanır
Gitmeye başlarsın.

Perdelerinin ardından bakma dünyaya,
Yelten korktuğun yollara kulaçlar atmaya
Dışarıda ne olduğunu kendin görmeden bilemezsin,
Çala kalem yazılan destanlar, geceleyin ortaya çıkan kurtlar alıkoymasın seni gideceğin yollardan.

Sen insansın.
İnsan adım atarsa, 
Adımlarının sesi duyulur
Yollar önünde uzanır.

İsterse insan,
Yutar bütün horoz seslerini şafak vaktinde, 
Hiçbir yıldız kendi köşesine kaçamadan
Ay henüz geceyi sabaha kavuşturmadan
Yürür, gider,
Yollar uzanır,
Uzandıkça uzanır.

İnsan ceylan olur,
Nereye gittiğini bilmez ama gider,
Adım adım
Adımlarının sesi duyulur.
https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=Pgs_zB6Et2Q&feature=emb_logo