19.Yüzyılda İngiltere’de Kraliyet Akademisi’nin gelenekselciliğine karşı tavır alan bir grup genç ön-raffaeloculuk (pre raphaelite) akımını başlatmıştır. 1848 yılında Rosetti, Hunt ve Millais öncülüğünde bir topluluk kurulmuştur. Akademinin tutumunu gelenekselci ve katı olarak tanımlamlayan topluluk, İngiltere'nin sanatsal yapısını yeniden şekillendirmek istiyordu. Topluluk anonim kalmak için yapıtlarını bir süre PRB (Pre Raphaelite Brotherhood) olarak imzaladı. Aralarında heykelci, şair ve eleştirmenler de bulunuyordu. (William Michael Rossetti,Thomas Woolner,Frederic George Stephens)
Ön-Rafaelitler, sanatın doğrudan aktarılmasına hayranlık duyuyorlardı. Amaçları, öykünme yoluna başvurmadan gerçekliği yansıtmaktı.Seçtikleri temaları genelde toplumun değer yargılarını içeren edebi metinlerden, ahlaki değerlerden, kutsal kitaplardan ve mitlerden alıyorlardı. Toplum baskısına ve materyalizme karşı sağlam bir duruş sergilediler. Bir süre sonra eserlerine modern yaşamı ve doğallığı da kattılar. Resimlerinin gerçekçiliği onlar için çok önemliydi. ”Doğaya doğruluk” ilkesini edindiler. Dönemin muhafazakarlığına karşın kadınlar tablolarında önemli bir yer edindi. Böylece temaları simgeselleştirerek istedikleri devrimci niteliği yakaladılar.
Ezbere öğretilen gelenekselciliğe karşı önceki dönem sanatçılarıyla duygudaş olup onları örnek alarak bu ezbere öğretiyi yıkmak istediler. Resimlerinin aydınlık olmasını tercih ettikleri için ıslak beyaz zemin tekniğini geliştirdiler. Doğadaki gerçek ışığı yansıtmak asıl amaçlarından biriydi. Resimdeki tek bir özne veya nesneye değil bütüne aydınlık vermek istiyorlardı çünkü gerçekçi olan buydu. Hatta bazıları yapraklardaki detayları daha net resmetmek için açık havada çalışmışlardır. Tablodaki her ayrıntının önemini vurgulama çabası sanata karşı demokratik bir tavır sergilediklerini göstermiştir.
1850 yılında kimlikleri ortaya çıkınca ahlaki, dini temalar kullandıkları ve idealize edilmiş güzellik kuramlarına karşı çıktıkları için ağır eleştirilerin hedefi oldular.Charles Dickens eleştirilerde bulunanlardan biriydi. John Ruskin ve Ford Madox Brown gibi sanatçılar topluluğu destekledi. Fakat kardeşlik bir araya geldiğinden beri kendi içinde birçok anlaşmazlık yaşıyordu. Bunun üzerine kimlikleri ortaya çıkınca 1853 yılına kadar dayanabilmiş ve dağılmışlardır.Kısa süre etkinlik gösteren topluluğun İngiliz resmi ve sanatları üzerindeki etkisi oldukça uzun sürmüştür.
Rosetti’nin kadın resimleri viktorya dönemi sanat hareketine ve sanat için sanat anlayışına etki etmiştir. Ayrıca art nouveau akımı, pre-raffaelitler’in yarattığı bu zemin üzerine 19.yüzyıl sonunda doğma olanağı bulmuştur.
Yorum Bırakın