Didem Madak ile tanışmamın çok geç olduğunu düşündüğüm zamanlar oldu. Uzun uzun onun şiirlerini düşündüm. Aslında güzel ve anlamlı bir tanışmaydı bizimkisi. Şairlerle tanışınca genelde aşık olurum onlara ; fakat Didem Madak benim için aşktan ötesi oldu. "Ah!" demesini öğrendim ah diyenlerin sesini dinledim. Siz birinin "ah" demesinin sesini dinlemenin nasıl bir duygu olduğunu bilir misiniz?

Ben Didem Madak sayesinde öğrendim ondandır ona hayranlığım.

Geceleri şiir dinleyerek uyuduğum zamanlardandı. O kadar uyku sorunu çekiyordum ki bir saat bile uyusam teşekkür edecektim Tanrı'ya. O an hafif bir uyuklama geldi buldu beni. Kulaklığımda bir kadının sesi... Narin mi narin... O kadar içten ve kendinden emin bir sesle şiir okuyordu ki... Bu zamana kadar gelen pişmanlıklarımdan biri buldu beni. Bugüne kadar neden fark edememiştim Didem Madak şiirini. Tabi şairleri keşfetmeye daha yeni başlamıştım.

Biraz daha ilerledi şiir ve ardından bana seslenen bir ses... "İç ses bu bahsi kapa!". Gözlerimin açılış hızına ben bile inanamamıştım şairle beraber ne kadar çok şey içimize sığdırmışız meğer. Biri bizimle aynı şeyi düşününce onunla hemen bağ kurarız, o an anlamıştım düşücelerim beni uyutmuyordu

Didem Madak şiiri olduğunu bilmeden defalarca dinledim podcasti ve ardından güzel bir uyku çektim. Öğlen vakti kalkmıştım. İlk yapacağım iş Ah'lar Ağacını öğrenmek ve şairi tanımaktı. Araştırmalarım çok uzun sürmedi ve Didem Madak'a ufak bir selam verdim içimden. İkinci işim çarşıya inmek. Yaşadığım küçük şehirde bir o kadar da küçük kitapçıya gittim ve elime Ah'lar Ağacı kitabını aldım ve eve geri dönmek için kitapçıdan çıktım.

Eve geri döndüğümde elimde bir umut tuttuğumu anladım ve umut kimilerine göre en güçlü duygudur. Umut duygusu ise benim elime Didem Madak ile geçmişti ve bundan sonra benim için her ağaç "Ah'lar Ağacı" her mahalle "Pulbiber Mahallesi" ve her kağıt "Grapon Kağıtları" oldu. 

Bu satırlarla hepinizi selamlıyor ve yazımı bitiriyorum 

" Bir zamanlar meydan okumak isterdim.

kaç meydan okudum da bu hayatın

Yalnızca iki harf öğrendim

A

H!"