Uzun zamandır içime dert olan bir konuyla karşınızdayım bugün. Başlıktan da anlayacağınız gibi günümüzün en büyük problemi ''sevmek''. Aslında sadece bu da değil. Seviyormuş gibi yapmak, sevememek, sevgisiz büyümek... Bu örnekler çoğaltılabilir. Asıl problem sevmek de değil, sevmeyi bilmemek. Ailesinden sevgi görmemiş insanlar bu sevgiyi karşı cinsten ya da en yakın arkadaşından görmek istiyor ama o kadar kolay değil bu. Aile sevgisini kimse kimseye veremez, hele bu duyguyu yaşamayan hiç veremez. Yapılması gereken nasıl sevileceğini öğrenmek ve öğretmek olmalı. Can yakmadan, karşılık beklemeden sadece sevmek, saf sevgi. Bir kediyi sevmek, bir köpeğin başını okşamak, bebekleri, çiçekleri, insanları... Kısacası tüm canlı ve cansız varlıkları sevmeyi öğrenmek zorundayız. Sevginin her şeyi iyileştirebildiği bir dünyada yaşıyoruz, bunun farkında olmalıyız. Kötülük hiçbir işe yaramaz, siz karşı tarafı ne kadar kırmak, üzmek isterseniz o kadar üzülüyorsunuz, çünkü karma diye bir şey var. Bunu yapmanın size hiçbir faydası olmaz ama iyilik ve saf sevgi öyle değil. Binlerce insan, hayvan, eşya, bitki olur hayatınızda. Sinirinizi, üzüntünüzü sevgisiyle geçirebilecek bir sürü güzel şeyden bahsediyorum. Sözlerime kulak verin ve benden sonra siz de söyleyin; şimdi sevmek zamanı!