Eğitim ailede başlar. Nasıl? Herkesin bir annesi ve hatta bir de babası olduğuna kendinizi nasıl ikna ettiniz? Eğitimin ailede başladığını ilk hanginiz uydurdu? Herkesin bir evi bile yokken kaldı ki bir ailesi,üstelik bir de eğitim veren bir ailesi olduğu kanısına ilk kim vardı? İlkokuldaki öğretmenlere,çocukların isminin ardından babasının mesleğini sorma adetini, hangi sansasyonel akıl ortaya çıkardı? Herkesin ailesi yoktur ya da her eğitim ailede başlamak zorunda değildir. Kişi kendisini sürekli döven babasının mesleğini söyleyerek özel bir yere gelmez ya da yatalak babasının yemeğini önüne getiriyorsa henüz 10 yaşında bir çocuk,okulda babasının mesleğini söylemesinin bir ayrılacağı yoktur. Babası alkolik olanlar,hapiste olanlar,annesini her gün dövdüğüne şahit olanlar,eşini satanlar,tuz eksik diye yemekte işkence edenler,eve gelmeyenler hatta,bozuk düzenli çatılar...Sonra yok efendim eğitim ailede başlar yetmez, baban ne iş yapıyorlara kadar uzar mevzuu. Bu arada sadece ilkokul öğretmenleri değil,yüksek öğrenimde görev yapan sözde öğretim elemanlarından da duydum birkaç kez maalesef,baban ne iş yapıyor zırvalığını. Ne iş yapıyorsa yapıyor değil mi? Yaptığı işe ortak olacaksan ya da bilmediğim bir çıkarın varsa git bunu babamla çöz.Pardon benim babam yoktu. Evet bakın bu soruyu yönelttiğiniz kişinin babası olmayadabilir,bunu nasıl unutur,göz ardı ederiz? Kötü babalarla birlikte,olmayan babaları da unutmamak gerekir değil mi? Bazen gerçekten yoktur ismi toprak olmuştur bazı babaların, ama bazen de bedenen vardır bazı babalar,bir tek ismi babadır varlığının bir faydası yoktur. Ben bu konu ile alakalı eksik bir yanımdan doğan farkındalığımı savunuyor gibi gözükebilirim, babamı çocuk yaşta kaybettiğim için. Ancak ben birine annem var, bunun yoksunluğunun ne demek olduğunu bilmiyorum diye "annen ne iş yapıyor" diye de sormam.Beni sadece muhatap olduğum kişi ilgilendirir, fazlası değil.

Yetimhanede büyüyen binlerce kardeşimiz,eğitimi kimden alıyor? Yetimhanede büyüyen bir çocuk için, hangi eğitimin ailede başladığını iddia edebiliriz? Hangi anneden ya da hangi babadan bahsedebiliriz ? Onlara, bilmeden anne ya da babasının mesleğini nasıl sorabiliriz?
Ezberlenmiş, beylik cümleler kurmayı ne çok seviyoruz! İnsanların bu sorular karşısında boynunu bükmesine ya da gülüp geçiştirmeye çalışmasına neden olanak sağlıyoruz?
17 ağustos depreminde anne ve babasını kaybetmiş 7 yaşında bir çocuğun, artık anneanne ve dede figürüyle yaşamaya başlamasını ve onların yaşlı bünyesiyle çocuğa verebileceği max eğitim boyutunu düşünün. Sonra bu çocuğun toplumda en ufak bir hata yaptığını varsayın ve gelen sesleri dinleyin "sen ailenden ne biçim eğitim almışsın,senin ailen sana nasıl terbiye vermiş,baban nerede senin?!" vs. Çok yazık ki bu insanların ağızlarının ortasına sığdırdıkları bu üç kelimelik cümleler,yoksunluğu/yarası olan bireylerin bütün bir bedenine sığmaz.
İnsanları,unutamayacakları travma sorularına tabii tutmayın artık. Bu konuda eğitimi kendinizde başlatın,malum bir aileniz olmayabilir.

Barney Stinson babasıyla tanıştığında 30'lu yaşlarındaydı. Bu gerçekle yüzleşmeyi uzun yıllar reddetti ve hatta bir gün eline babasının adresi geçtiğinde bile adres kağıdını yırtıp annesine sarıldı. Herkesin babasını aradığı günlerde o annesini aradı. Çünkü bazen bazılarımızın hayatı böyledir. Kaçımıza nasip olur ki babamızla ve/veya annemizle tanışmak? Ki Barney tanıştıktan sonra da kendi kalıplarına sokmaya çalıştı babasını ve açıkcası işler öyle varsaymak istediği kadar "cool"geçmedi.

İnsan kendini bazı cümle ve bazı değer yargılara karşı artık yetiştirmeli.
Baban ne iş yapıyor ve eğitim ailede başlar zırvalığı tarih olmalı.
Gelenekselcilikten çıkmalı insan ve doğrudan kişi ile ilgilenmeli! Var ya da yok olan ailesi ile değil!