Zaman , evrenin varoluşundan bu yana olan kavramdır. İnsan bu kavramla tanıştığında ömür kelimesi öğrendi . Zaman öyle bir kavram ki insanlığı değiştirdiği kadar kendini değiştirir.

Evrenin kum saati olan zaman ilkel çağlardan bu yana değişimlere tabi tutuldu. Bu değişimin en büyük sebebi uygarlıkların bulduğu basit ağıtlardı. Antik Mısır Medeniyetinde zamanı anlamak için düz bir taş üzerine saat yaptılar. Akrep ve yelkovan belirtmek için kabartılar yaptılar. Bunun sayesinde zamanı anlamdırmaya başladılar. Eğer gölge tam ortaya geliyorsa bu öğle vaktinin işaretiydi . Gün geçtikçe zaman kavramı farklı boyut kazanmaya başlamıştı. Zaman artık kum saatine yerleştirmiştik. Artık ömür bile kum saatinde zerreler içinde dökülüyordu. Gece ve gündüzün yarışı kum saatini ters yüz ediyordu. Bu ters yüz zamanla ilerledikçe ruh halimizi değiştiriyordu. Dünyanın hırslarına kapıldıkça zaman kıyamet denen büyük felakete yaklaşıyor. Bu felaket bizlerin korkunç bir durumdu. Aklımızın sınırları bu zamana karşı kayıtsız kalıyor. Kum saatimiz gün geçtikçe kumlarını tüketiyor. Günümüzde zaman olgusunu belli dilimlerin arasına sıkıştırdık. Çalışama saatlerimizi ona göre düzenlemeye başladık.  Zaman bile totaliter dünyanın hükümdarlarının elinde oyuncak olmuştu. Ve bizler bunu seyirci olarak izliyorduk. Savaşları televizyonda vizyona giren filmler niyetinde izliyorduk. Çünkü zaman tekel kavrama dönmüştü. Tanrı yarattığı varlık eşrefi mahluk olan insanın neler yaptığını görünce zamanın ona aitliğini biliyordu. Bizler ne kadar zamana hükmetsek bile Tanrı her şeyi kontrol ediyordu. Kader denilen o büyük defter zamanı gelince ölümümüzü yazmaya niyetli oluyordu. Onun katında zaman sonsuz kavramdan daha fazla idi. Kum saati dediğimiz zaman bile yeri gelince doğruyu gösteriyordu. Hatalarla olan dünyada kendi bencilliğimizin yanlışlarını zamanla nakit nakit ödüyorduk. İster belalar isterse mahşerde ödemekle meşguldük. Zamanın en kötü avantajı haklı olan insanların haksızlığı uğradığı durumun gün gelince haklılığını ortaya çıkarmasıdır. İyi niyetini istismar ettiğimiz zamanın insanoğluna kötü davrandığı aşikardır. Yeri geldiği zaman bile en acımasız hal almaya başlar. Çünkü iyi olanı yaratmak zaman alır ama o iyi olanı yok etmek saniyeler sürer. Bu konuda zamanı merhametsizce kullanıyoruz. Yozlaşan dünyada kum saatinin camında çatlaklar olmuştur. Bu çatlaklar yüzünden kum saatinde bozulmalar başlamıştır. Zaman bile dengesiz davranmıştır. Zamanın dengesizliği insanlığın kalbini siyahlaştırdı. Siyahlaşan kalplerin basiretli huyu gerçekleri yozlaştırmaktır. Zamanın kaderi ise insanlığa küçük kıyametler yaşatmaktır. İnsafsızca zamanın kalbini delik deşik etmeye başlıyorduk. Tek suçlusu yine insanoğlunun büyük açgözlülüğüydü. Açgözlü olan insanoğlu zamanı kendi hırslarına kurban ediyordu.  Kurban ettiğimiz zaman değil bencilliğimizdir. Kum saatiyle baya uğraştıktan sonra dünyanın her yerinde insanlığı parsel parsel sattık . Zaman özgürdü ama onu hapishaneye mahkum ettik. Onu mahkum etmemiz geleceğimiz için sus payı vermekten başka bir şey değildi. Şimdi ise kum saati bozuk düzenin elinde oyuncak olmuştur. Zaman , insanoğlunun gerçekleri söylediği halde şüpheci bakıyordu. Bizler yarattığımız zamanı bile şüpheci ettik. Kim şüpheci zaman mı yoksa insanlık mı ? Tek aradığımız cevap kimde

Kum saatiyle uğraşmaktan kendimize realist şiirler okumaktan aciz kalıyoruz. Tanrı için kum saati olan zaman kıyamettir . İnsanoğlu içinse durum çok farklı mahşer ve hesaptır. Zaman sınavında yaptığımız üç günlük doğruların yerine bir günlük yanlışlarımız hep öne çıkar. İşte zamanda yaptığımız gerçekçi hata budur. Dengesini bozduğumuz her şeyin cezasını çekeceğiz. Zaman kimi haklı çıkarır onu da Tanrı bilir. Haklı olanı haksızlığa uğrattığımız zaman bile vicdanımızın yüzüne bakmayı deneyin.