Yazıyorum. Ne yazıyorum ? Yazar mıyım? Yazmalı mıyım? Yazar mı olmalıyım? Yazdıklarım ne için? Ardı arkası kesilmeyen sorular... Kafamın içi dipsiz bir kuyu. Sadece bir şeyler yazmak istiyorum. Neden istiyorum? Söyleyemediğim için mi, konuşarak anlatamadığım için mi? Bilmiyorum. Belki de öyle ya da değil. Ne fark eder ki... İnsan bir şekilde iletişim kurmanın yolunu buluyor, her zaman. Karşındaki de insansa. Bu günlerde zor insana rastlamak. Eğer sizin çevreniz insan doluysa çok şanslısınız ve bunun değerini bilin. Bilmiş bilmiş yazmaya başladığıma göre bana yine gelmişler.
Cümleleri kısa kesmek gibi bir hastalığım var. Yazmayı seven bir insan için olumsuz bir özellik. Çünkü aslında uzun uzun anlatabilmeliyim ve bunu en az cümleyle yapmalıyım. Yani sanırım. Siz hangisini tercih edersiniz, bilemiyorum.
Sürekli yeni bir paragrafa geçip başka şeylerden bahsetmek istiyorum. Oysaki bir dostumla herhangi bir yerde oturup konuşsam bu isteğim kalmayacak. Fakat dost edinme konusunda iyi değilim. Çok arkadaşım var, hepsine tanıdık diyorum şimdilerde. Öyle deme sebebim ise kimseyi artık arkadaşım olarak hissedemememden kaynaklı boktan bir durum. Bu arkadaşlık-dostluk konularını tanıdıklarla paylaştım. Sanırım yapılacak bir şey yok ki, hiçbiri konuyla ilgili bir yorum yapmadı. Tanıdıklarım iyidir, güzel insanlardır. Onlara da şimdi laf söz ettirmem, lütfen sövmeyiniz. Hafif kırgınlık hissedip geçebiliriz burayı. Ben de çok konuşuyorum, belki de sıkılıp yarısında dinlemeyi bıraktılar ve en sonunda konuyu bilmedikleri için yorum yapmak istemediler. Bu dostluk konusunda bir çözüm bulduğumda yazacağım kesinlikle ama şu an yazarlık konusuna dönmek istiyorum.
Yazar olmak istiyorum. Evet. Bu kadar. Bir kitap yazmak istiyorum, bu şekilde saçmaladığım. Belki biraz daha iyi bir şeyler olur, bilemiyorum. En azından bu kadar dağınık olmayacak, kesin. Bu nedenle, kafamın İstanbul'un aşık olunası her manzarasına birer birer dağılmadığı zaman dilimlerinde yazmayı planlıyorum. Planlar... Şu sıra asla planladığım şeyleri yapamıyorum. Şu yazıda bile... Belki de çok takılıyorumdur bu konuya ya da hiç takılmadığımdandır. Hep uçlardayım ve ortaya gelmek için davet edilmem lazım. Ne acınası!