Kendine özgü felsefe yapma metoduyla hem edebiyata hem de felsefeye birçok eser kazandıran yazar, filozof, çevirmen, akademisyen Oruç Aruoba'nın okuduğum ilk kitabıdır: Uzak.

Kendisi, kitapları hakkında: "Ben kitap yazmadım, kitaplarım kendilerini yazdırdılar." demiştir. Nitekim bu sözünü okurken de hissettiren bir yapıttır, Uzak.

Oruç Aruoba, yazma çabasını "bir 'şeyi' anlamaya çalışmak, eğri gördüğü 'şeyin' doğrusunu bulmaya çalışmak" olarak tanımlar. Bu eserindeki Tavşan Besleyene Kılavuz ve Özlem Çekene Kılavuz başlıkları ardına sıralanan düşünceler, anlamaya çalıştığı düşünce ve kavramları okuyucuya yansıtmakla beraber, okuyucuyu da kendi düştüğü bu derin düşüncenin içine sürüklüyor. Okur, Oruç Aruoba ile beraber anlamlandırma macerasına atılıyor. Kendisi de bunun farkında ki, kitap içinde okuyucuyla ara sıra iletişim kuruyor. Kimi zaman "Ey Özlem Çeken -/yalnızlığını besle..." diye öğüt verirken kimi zaman
"Tavşan besleyenin durumu da zordur!" diyerek teselli ediyor.

Kitabın ilk bölümünde yazar, tavşan ile tavşan besleyen arasındaki ilişkiyi irdeliyor. Buradaki tavşan; nesnel bir anlam taşımakla birlikte sorumluluğu üstlenilen, koruma altına alınan, bakıma muhtaç birini -bir canlıyı- veya bir ev arkadaşı (belki de eş)'i temsil ediyor. Bu bölüm içindeki metaforları kişi kendine göre anlamlandırırken okuyucu, bölümün sonlarına doğru kendini parmakları, kâğıtları, perdeleri, halıları kemirilmiş bir ev sahibi gibi hissedebilir.

İkinci bölüm Özlem Çekene Kılavuz'u özleminize çare bir kılavuz okumak niyetiyle okumaya kalkışırsanız yolun başında Aruoba'nın uyarısıyla karşılaşırsınız. "...yol kısayken, geri dön..."
İki bölüm için de her ne kadar "kılavuz" yazılsa da bunun bir kılavuz olmadığı, bir "yol arayışı" olduğu apaçıktır.

İkinci bölümde arzu ve duygu durumunu eğretilere başvurarak anlatırken yazar, bazen birkaç metaforu bir araya getirir, bazen de metaforu felsefi kavramlarla açıklama yoluna giderek anlamı açıklama üzerinde farklı yöntemler kullanır. Birleştirir, ayrıştırır.

Yazarın, özlem kavramı hakkında yaptığı tanımlamalarla çok fazla tefekküre daldım. Tefekkürlerin sonunda da çoğu kez kendimi gördüm. Sonuç olarak, çok düşündüm, üzüldüm, şaşırdım... Özlem hakkında yaptığı felsefi derinlikli açıklamalar, istiareler ve tanımlamalar son derece özgündür. Bu özgünlük kitaba ilgimi ve dikkatimi daha fazla arttırdı.  Kitap içinde sıklıkla yapılan şiir/düzyazı alıntıları, şair/yazar ve düşünürlere yapılan atıflar içeriği zenginleştiren unsurlardır. 

 

Özlemek kavuşmanın yarısıdır.

Sevgilerle.