Uçuruma bakan pencere, manzaradan ibaretsiz.

Kenarından kıyısından geçenler,

Yanına uğramayanlar.

İçindeki safiyetten, iyi olma ihtimali,

İhtimaller koğunda olanlar.

Sana tüm inancımı hapsetmiştim oysa ki,

Yanlışlar üzerinde gezmen için.

Kanımdaki en değerli hücreye dokunman,

Neyi katletti?

Değişmeli tüm yanlış, kırmızı kablolar.

Her siyah iç karartıcı değil.

Kırmızıyı her zaman sevmem.

Kahkahalarından bugün oldukça sıkıldım,

Bundandır ki biraz ağlamanı istiyorum.

Ancak gözyaşların benim için olabiliyor.

Artık yüzünden okuduklarım beni tatmin etmiyor.

Geldiğin yer her neyse getirdiklerini beğenmedim.

Umarım geri gidip tekrar gelirsin.

Yorgunluktan, bileklerimden ilham alamadım bugün.

Başka şeyler bulduğumda, eminim geç olacaklar.

Sen,

Bence oldukça yoktun.

Sarılman gerek konular, kilise çanı içine kaçmış.

Çok insan çağırman gerek, yoksa öleceğim.

Ki temizlenmesi gerekenler katedrali yapmıştım, 

Notre Dame‘de.

Çabuk ol,

Biraz kuzeybatı ve güneşe ihtiyacın olacak.

Seni kaybetmemem için,

O’nun gönlünü yapman gerek.

On sekizinci duyumdan çok şey öğrendim.

Sevmeyi bırakmamam için,

Onları iyileştir.