Eski bayram zamanlarını hatırlar mısınız? Hani ellerin öpüldüğü, şeker çikolataların dağıtıldığı, severek hazırlanan o yemeklerin yendiği tatlı sıcak yuvalarda geçen, şimdiki gibi tatille geçiştirilmeyen o güzel bayramlar. Güzel zamanlardı. Çünkü ‘’hal hatır sormak, konuşmak’’ vardı. Şimdi herkesin elinde cep telefonu, tableti; gözleri insan dışında her şeyi görüyor. Sanal dünyalarında o kadar mutlular ki gerçek dünyayı görmek dahi istemiyorlar. Robotlarla, sanal karakterlerle konuşmak daha cazip geliyor onlara. Peki bunun nedeni ne hiç düşündük mü?


Bu tarz oyunlar kişide ‘’Kontrol bende!’’ düşüncesi oluşturuyor. Hiçbir şey öğrenmeye ihtiyaç duymadan, sadece karşısındakini yenmek için uğraşıyor. Tek amacı buymuş gibi düşünüp anın büyüsüne kapılıyor. Kumar bağımlılığından hiçbir farkı yok bakıldığı zaman. İki bağımlılık da insanları bir iple bağlıyor ve o ipi çözebilene aşk olsun.


Birbirimizle konuşmanın vakti geldi de geçiyor aslında. Şu evde kalmak zorunda olduğumuz dönemde birbirimize sarılmanın, birbirimizi öpmenin değerini daha iyi anlamışken artık konuşmamız gerektiğini de anlamalıyız. Tamamen birbirimizi sevmek zorunda değiliz, ama konuşarak anlamaya çalışabiliriz. Bunun için yapılacak ilk şey; merak etmek. Meraklı olan insanlar karşısındakine kendini daha yakın hissettiriyor, bu sayede de karşıdaki insan daha çok şey paylaşmaya başlıyor. 


Karşımızdakini önemsediğimizi belli etmeli, o kişiye pozitif yaklaşmalıyız. İlgi çekici bir hikaye, başınızdan geçen tuhaf bir olay gibi. Bu sayede insanların ‘’merak’’ duygusuna dokunmuş olacak ve sohbet etmeye teşvik edeceksiniz.