Şiir, Eloğlu

Eloğlu

Yaş almışlar, toplanmışlar 

Çağırdılar oturduk

Gırgır şamata gırla 

En serkeşleri Selami abi

Romatizması azmış 

Yağmur yağacakmış

Hava da açık ama kapanacakmış

Dizleriymiş söyleten onu

Ya söyleten beni

Hangisinden başlasam

Kurusun diye asıvermiştim ipe kalbimi

Aramız bozuk şimdilik dinlemeyeyim hiç onu

Bu gözler de her şeyden nem kapar oldu

Arada bir tutukluk da yapıyor hergeleler 

Mide desen zaten hepten pestil

Pundunu kollar yedi bela, bariz

Eller ayaklar desen titremeye durur 

Ufaktan bir de çarpıntı

Ağzım kurudu, dilim dolandı

Ortalık da amma pahalandı

Bunlar da alametifarikaların senin

Böyle değildim evvelden

Yağmur gibi girince ensemden 

Sırılsıklam olmadan anlayamam ben

Çok yaşa sen Selami abi 

Kupkuru bir gömlek var üstünde

Ayakta körüklü çizme 

Dededen yadigâr köstekli saat elinde 

Saat epey geç olmuş

Ha düştün ha düşeceksin aklıma

Selami abi çok konuşuyor 

Eli ayağı bukağı gibi salmıyor kimseyi

Bir boşluk bulsam kaçacağım

Ama Selami abi susmuyor

Sen hiç konuşmuyorsun oysaki

İşin gücün aklıma düşmek

Geçen gülmüşsün birisine

Bana mahsus sanmıştım gülüşünü

Aslı var mıdır bilmiyoruz

Hanımı, yeşim asma istemiş Selami abiden

Bulmuş getirmiş hemen 

Bence yalan

Çaylar bitti Selami abi

Bizde de sabır 

Dikkati dağıldı gibi 

Yıldırım gibi kalktım masadan 

Duldasız kalmışım, sokaklar boş

Seni bekliyorum

Eve gidiyorum