Şiir, Yengi

Yengi

Bir şeylere gebe saçlarımdan ılık ılık akan

Nefesimi kesen, sesimi boğan bu yağmur ki

Nasıl başladı gördüm

Bir kör testere parçaladı göğün karnını 

Usul usul yağdı yağmur, dalgalandı sular

Islandıkça sordum, sormaya korktuklarımı

Ne kadar varsa beynimde kara kuruntulardan 

Gömdüm içine ellerimle kazdığım çukurun

Bekledim başında bir mezarı bekler gibi

Her bir damlada dal atışını izledim

Koca bir ağaç oldu arşa değen

Ben budadıkça yabanileşen 

Ne yapsam elde değil 

Beynimin içinde tepişen her mahlûk

Varoluş, yaratılış, evrim

Rahvan yürüyen her at

Boynuna bıçak çalınan her körpe kuzu

Yârin gözlerini son gören köpeğin gözleri 

Funda çiçeği, sürgülü merdiven, röntgen bilim, yan bakış, panjur

Güzelleştiren ya da çirkinleştiren her şey hayatı ama her şey

Bir çırpıda olupbitti

Bilmem kaç kere döndü dünya

Kaç yıldız doğdu ve de öldü

Zamanıdır artık sırası geldi

Bir çıkabilsek postumuzun içinden

Vereceğiz yılların en azılı savaşını

Çarpışacağız cahil güruhuyla

Ki onlardır kıyın çağının zalimleri

Aşka ve sevgiye düşman ne varsa 

Bilenmişken fikirlerimiz letafetle

Salacağız üstlerine haykırarak

Dilimizde yenginin türküleri.