Nazi Almanya'sı 2. Dünya Savaşı sırasında mağlup ettikleri ülkelerin varlıklarını ele geçirmeye çalışıyordu. Mağlup ettikleri ülkelerin sanat ederlerini yağmalamaları için oluşturulmuş özel bir askeri ekipleri olduğu da söylenmekteydi. Bu ülkelerin sanat eserlerine "savaş hazinesi" olarak el konuluyor ve müzeler boşaltılıyordu. Louvre, bu olayın yaşanmasını engellemek adına Ulusal Müzeler Müdürü olan Jacques Jaujard, önderliğinde müze içerisindeki eserleri korumak ve kaçırmak için bir plan yapmıştır. Müze içerisindeki tüm eserler organize şekilde hareket edilerek Alman yetkililerinden kaçırılması sağlandı. Müzede anıtlar, tablolar ve daha birçok eser bulunduğundan bu eserlerin kaçırılması birkaç yılı bulmuştur. Jaujard, eserleri kaçırdığı yeri Fransız hükümetine dahi söylemeyerek eserlerin korunmasını sağlamıştır. Nazi güçleri Paris'i işgal etmeden önce 4000 parçanın çoğu Loire vadisinde yer alan Château de Chambord'da tutuldu. Ayrıca eserler saklanması için, Fransa'nın her yerinde bulunan zengin Parislilere emanet edildi. Fransa'nın 1940 yılında Alman ordusu tarafından işgal edilmesi sonrası Hitler Paris'e gelmiştir. Naziler Louvre Müzesi'ne girdiklerinde ise boş odalardan başka bir şey bulamamışlardır. Jacques Jaujard, 4000 eserlerin korumasını ve zarar görmesini yaptığı plan sayesinde engellemiştir. Alman ordusu teslim olduğunda ise müzeden kaçırılan eserler tekrar yerlerine yerleştirilmişlerdir. Louvre Müzesi, Jacques Jaujard, tarafından başarıyla korunmasına rağmen olayın nasıl organize edildiği gizlidir. Nazi Almanyası'nın El Koyduğu Eserlerin Müzedeki Durumu 2. Dünya Savaşı sırasında Naziler tarafından çalınan, el konulan ve yağmalanan sanat eserleri Louvre binasında saklanılmıştı. Çaldıkları eserleri burada saklayan ve burayı bir depo haline getiren Naziler dağıldıktan sonra eserler Louvre müzesinde kalmıştır. Ayrıca 2. Dünya Savaşı sırasında Naziler tarafından satın alınan veya yağmalanan eserlerde savaş sonrasında Fransa'ya teslim edilmiştir. 100.000'e yakın Fransa'nın işgal edildiği döneme ait eserler müzelerin korumalarına verilmiş durumda. Müzeler ise bu tabloların asıl sahibini aramaktalar. 45 binin sabihi bulunmuş olsa da çoğunun sahibi bulunamamış durumda. Louvre Müzesi ise, kendilerinde bulunan 31 tablonun sahiplerini bulmak için sergi dahi düzenlemiştir. 31 tablo içerisinde Théodore Rousseau’nun “La Source du Lison” ve Eugéne Delacroix’nın “Le Maréchal Ferrant” gibi önemli eserleri de bulunmaktadır. Louvre Resim Departmanı Başkanı Sebastien Allard müzelerinde yer alan eserlerin büyük çoğunluğunun Yahudi ailelerden II. Dünya Savaşı sırasında zorla alındığı açıklamıştır. Bu eserlerin sahiplerinin bulunması için Fransız hükümeti ve müzeler ortak bir şekilde çalışmaktadırlar. Nazilerin arkalarında bırakmış olduğu bu eserler şu an müze içerisinde 2 farklı oda içerisinde yer almakta. Bu eserler müzede yer alan diğer eserler gibi konularına veya dönemlerine göre birlikte yer almayıp aynı hikayeyi paylaştıkları için birlikte yer almaktadırlar. Bu tabloların yanında ise hikayelerine ilişkin küçük notlar bulunmaktadır. Bu tabloların kendilerine ait olduğunu söyleyen büyük çoğunluğu Yahudi olan aileler ile de uzun bir süreç geçirilmektedir. Aileye ait olduğu eğer kanıtlanabilir durumdaysa iade isteminde bulunabilir hale gelmektedirler. Sonuç olarak bakıldığında bu savaşın etkileri her yerde görülmüştür. Müzelerde dahil olmak üzere savaşın etkileri geniş çaplı olmuş ve günümüzde bile bu tabloların asıl sahiplerine ulaşılamamıştır. Eserlerin asıl sahipleri bulunmak için çalışılsa dahi henüz tüm eserler için olumlu bir sonuca ulaşılamamıştır. Yahudilerin tabloların dahi çalınmış olması Nazi Almanyası'nın durumu açıkça bizlere göstermektedir.