Ah Tanrım ne uzun bir zaman dilimidir insan ömründe bir anlık mutluluk. Sırf bunun için bir ömür yaşamaya değmez mi? diye sorarak, Dostoyevski bize bir anlık mutlulukla yaşamayı öğretiyor eserinde.
Dostoyevski okurları bilir yazar için Petersburg'un önemini. Romanın karakteri hayalperest de bu ambiyanstan beslenen, kentin sokaklarını adım adım bilen, evleri ve insanlarıyla çinden sohbet eden, Beyaz gecelerin tadını çıkaran münzevi bir gençtir, tıpkı Dostoyevski gibi..
Bir beyaz gecede tesadüf ettiği Nastenka adlı genç kıza kadar adını bilmediğimiz hayalcimizi bu masum çekingen haliyle tanırız.
Öykünün diğer karakteri de farklı bir yalnızlık yaşayan Nastenka'dır.
Beyaz Geceler, yaşandığı zaman düşünülürse aşkın ve acının zamansızlığa ve sonsuzluğa ithafıdır velev ki onu bir 'yalnız' kucaklamıştır.
Zarif ve yumuşak bir öykü olan Beyaz Geceler, kesinlikle okunmalıdır..
Yorum Bırakın