Bir gün arkadaşımla sohbet ederken şu konu açıldı. “Yapmak istediğin işin için elinde sağlam bilgisayar olması gerekir” dedi. O da “haklısın” diyerek bana hak verdi. Böyle sohbet devam ederken işin kırılma noktası yetenek ve imkana geldi. Ona şöyle cümle kurarak cevap verdim. Çünkü o insanda bazı konularda herkes kendi işinin en iyisini olduğunu söyledi o anda. Bana şöyle demeyi tercih etti.

“Ben yazılımdan anlamadıysam sende yapılan tipografik çekimlerden anlamazsın. ”dedi ve sustu. Bir anda bende insanların ellerinde yetenek var olduğu halde imkanlar el vermediği sürece bazı şeyler başaramaz hale geliyor. Çünkü yeteneğin varsa imkanın yoksa hayat engel oluyor. Hatta imkanın yoksa yeteneğin bazen işe yaramaz hale geliyor. O konuşmada bakış açımızı değiştiren kurduğum aforizma etkisi yaratan cümle oldu.

“ Yeteneğin var ama imkanın yok. İmkanın var ama yeteneğin yok. Bazı insanların yeteneği yok ama imkanlarla elinden geleni yapıyor. Bazı insanların ise yeteneği var ama imkansızlıkla hayalleri yarı yolda kalıyor” deyip bıraktım. Günümüz dünyasında yeteneğin çok çalışmayla gelişim gösterse de imkanlar yüzünden pes etme mantalitesi kapılıyor. Yaşam koşulları yüzünden yeteneğin ebeveyen tarafından zor anlaşılıyor. Bu da elindeki imkan olasılığını düşürüyor. Senin yeteneğini az insan anlıyor ve de ona göre yol göstermeye çalışıyor. Kimse sana bu yeteneğine düşman olmak için elinden geleni yapar. Var oluş dünyasında imkanların elinden geldiği kadar başarılı olursun. Kimseden yardım bekleme. Onlar sadece temenni duasını yapar. Ve de vicdanlarını rahatlatıp huzurlu olduğunu sanar. Herkesin sanatsal düşleri imkansızlıktan dolayı yeteneğine birer engel olur. Bize çizilen o aptalca sınırlar yüzünden yetenekler sadece boş gürültü olarak görülür. İmkanı olup yeteneği olmayan insanlar yaşam şansları yüksektir. Tanrı’nın yarattığı kamera olan göz yetenekleri izler ama imkansızlıklar karşısında o da dertli olur. Her geçen gün umutlar tükenir imkansızlıktan. Çoğumuz gürültüden nefret eder ama o insanlar gürültüsünü yeteneğini göstermek için yapar. Herkes yaşamın getirdiği kusursuzluğunda kusurlu olduğunu unutmasın. Yeteneğini imkanlara bağlayıp geliştirmeye başladı. Çünkü tek yardım kendi yeteneğinin ilhamından gelir.