Bazı sabahlar, bu dünyadan olmayacak kadar keyifli.
Bu gezegene ait olmayacak kadar güzel.
Hangisi rüyaydı, hangisine uyandık ?
Kaç ışık yılı uzaktaydı ihtiyacımız olan şey, gidebilmek için gerekli mekiği hangimiz icat edecektik?
Önce hangimiz yola çıkacaktık?
Günlerden Cumartesi, dışarısı soğuk.
Pencereden dışarı bakıp, uzaktan başka galaksileri izliyorum.
Senden başka hiç bir yaşam formu umrumda değil.
Sanki tüm bu evrenin oksijen ihtiyacını sen sağlıyorsun.
Sanki tüm bu kainat senin sayende nefes alıyor.
Sanki gittiğin yer neresi olursa olsun oraya hayat götürüyorsun.
Sanki doğa da seninle harekete ediyor.
Sana gelen yolları dinamitle patlatıp beni de bu pencereye hapsettiler.  
Onca yıl geçti üzerinden, hiç bir ayrıntını unutmamak için, geri kalan ne varsa hafızamdan silmeye adadım. 

İyi ki kimse adımı sormuyor !