Binlerce ışık yılı uzağımda tutup,  
Herkesten sakladım seni.
Sen, hep sen ol,
Sen, hep böyle bildiğim gibi kal diye.
İncinme, insanlardan zarar görme , değişme diye!
Herkesten, her şeyden, kendimden bile sakladım seni...
Satürn’ün halkasının kenarına oturup,  
Boşluğa ayaklarını sallandırmanı izledim uzak bir gezegenden.
Güvende olduğunla avutup kendimi,
Hem seni hem kendimi yalnızlığa mahkum ettim.
Herkesten, her şeyden ama en çok kendimden sakladım seni!
Bir zamana mahkum olma, sonsuz ol diye...