Sana gitme demeyeceğim, ama gitme Lavinia.

Sana gitme demeyeceğim, ama gitme Lavinia.
  • 4
    0
    0
    0
  • Gitmek isteyen bir insana denilebilecek birçok söz vardır. Ama o giderken siz o gidişin içinde öylesine savrulursunuz ki, “gitme” diyemezsiniz. Gitmek istediği an, bitmişsinizdir zaten. Bu anı Nazım da güzel anlatır:


    tıkandığım o an,
    elimi nereye koyacağımı şaşırdığım o an işte,
    aklımdan o kadar çok şey geçti ki takip edemedim.

     

    Lavinia. Ölüm Çiçeği… Özdemir Asaf’ın nasıl bir şiir zekasına sahip olduğunu gösteren şiir. Ancak her şiir gibi yalnızca bir şiirdir. Üzülerek, onu besteleyeceğim diye kendini yırtanlar, ne kadar güzel söyleseler de sessiz bir akşam üstünde, yüreği buruk bir aşığın sevgilisine bu şiiri okuması kadar özel ve anlamlı olamaz. Çünkü şiir; söz sanatının prensesidir. Lavinia da öyle… Arkasında kalan ise, kırılgan bir kış gecesinde, kırçıllaşmış ağaçlarla dolu, loş bir parkın gölgesini yüzünde taşıyarak bu şiiri okuyacaktır. Özdemir Asaf, sadece kalanları büyüleyen bir sihir buldu, oturduğu yerden baktıkça bakıyor gitmelere. Kapalı ve hafif yağmurlu havada, vapurla kısa mesafe yolculuğu esnasında okuduğum her seferde ayrı bir keyif verir bana. Tavsiye ederim.

     

    Sana gitme demeyeceğim.
    Üşüyorsun ceketimi al.
    Günün en güzel saatleri bunlar.
    Yanımda kal.

    Sana gitme demeyeceğim.
    Gene de sen bilirsin.
    Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim,
    İncinirsin.

    Sana gitme demeyeceğim,
    Ama gitme, Lavinia.
    Adını gizleyeceğim
    Sen de bilme, Lavinia.

     

    Emin olmamakla birlikte bir rivayete göre Asaf üniversitedeki platonik aşkına yazar bu şiiri. Ardından açılan bir şiir yarışmasına gönderir, kazanır. Asaf sahneye çağırılır ve şiiri okuması istenir. O anda kızın da salonda olduğunu fark etmiştir. Aklından şiiri okuduktan sonra ilan-i aşk etmek geçer. Okumaya başlar Lavinia’yı Lavinia’ya. Gel gelelim şiir bitmeden kız salonu terk eder. Gitme diyemez. Belki çaresizlikten belki de bu hareketin doğurduğu düş kırıklığından dolayı şair son dizeye kadar söylemek istediği kelimeyi saklar. Gitme der. Duyan olmaz.

    Bu yazıyla bir şekilde karşılaşmış herkese söylemek isterim ki, bir gün “Gitme.” demek için çok geç olabilir…

     


    Yorumlar (0)

    Bu gönderi için henüz bir yorum yapılmamış.

    Yorum Bırakın

    Yorum yapmak için üye girişi yapmalısınız. Üye girişi yapmak için buraya tıklayınız.