Shakespeare'in yazdığı bu oyun, Caesar'a, Brutus ve senatörleri tarafından kurulan suikastı anlatıyor. Caesar'ı yaptıklarından dolayı değil yapacağı şeyleri varsayıp öldürürler.

Halkın çıkaracağı isyanı düşündüğünden ötürü olsa gerek bu duruma kılıf bulmaya çalışması gereken Brutus bu durumu halka anlatırken, olmayan şeyler öne sürer. Bunların başında, Caesar'ın diktatör olacağı, halkı zorbalıkla eğiteceği görüşleridir. 

Bu sözlerinin altını doldurmak ve halkın gözünü daha iyi boyamak için de halka ''Caesar'ı seviyorum ama Roma'yı daha çok'' cümlesini kurar ve vatan sevgisiyle halkın sevgisini ve desteğini kazanır. 

Bu kitabı okurken Brutus'un dostum dediği Caesar'a yaptığı ihanetin ardından çektiği azabı iliklerinize kadar hissediyorsunuz. Kendisi bile bu ihaneti kabul edemiyor ve bu durum onu karanlığa itiyor. Öyle ki bir gece rüyasında Caesar'ın hayaletine rastlıyor. Ve bu durum onu oldukça sarsıyor.

Brutus'un katil olduğu kesin ama bu durum ona acımamızın önüne geçemiyor. 

Kitapta sadece brutus'un değil diğer karakterlerin de iç dünyalarına oldukça yer veriliyor. Cassius isimli karakterin, Caesar'a olan kıskançlığı ve yaptığı onca kötülüklerden de bahsedilir. Marcus Antonius'un halkı sezarın katillerine karşı kışkırtması da gözümüzden kaçmıyor. 

Brutus'un ölümü ve daha ayrıntıyla bahsedemeyeceğimiz nice olaylar çerçevesinde kitap kendisini oldukça içine çekiyor. Zamanın siyasi olaylarını ve gerçek karakterlerin iç dünyalarına ayna tutuyor. Okuyacaklara şimdiden keyifli okumalar