Ben bazen yaşamak işini beceremem, çok bazen
Aynanın karşısına geçip sorduğum öylece bir soru, kimsin sen?
Daralan nefesim sıkışır göğüsümün içlerinde
Akmaya hazır gözyaşlarım şaşırmış yolunu, bir yerlerde
Sahip çıkamıyorum daha gözyaşlarıma bile
Doğrularım savrulmuş arıyorlar beni, parça parça
Karanlık bir gökyüzünün altında
Midem bulanıyor bazen, çok bazen
Saldırı altındayım sığınacak liman arayışı da cabası
Nasıl kuvvet bulacağım bilmediğim onca şey kapımda
Bekliyorlar içeri onları almamı
Suçu başka şeylere atmak çok kolay
Güneş yaktığında mı ancak sığınağın olur ay
Dünya geniş olsa ne fayda
Sen ona ait olmadıktan sonra
Ne uğruna feda ediyorsun asıl benliğini
Etimle kemiğimle nefret ettim, yaktım sevdiğim her şeyi
Kaldırmak güç geliyor artık kalemimi
Toparlayamıyorum içimde biriken cümleleri
Bu yazının herkesçe kabul görerek gerekir yakılması
Kimse hatta ben bile dönüp okumamalıyım
Bazı şeylerin kapağı açılmamalı
Bırak kalsın toz içinde
Orda dursun açıp zehirleneceğine, kalsın yasaklı
Ben bazen yaşamak işini beceremem, çok bazen
Aynanın karşısına geçip sorduğum öylece bir soru, kimsin sen?
Yorum Bırakın