Takımdan ayrı düz koşu, güzel bir şarkı. Veyahutta bir arkadaşıma bahsettiğim bir milyar yedi yüz doksan altı milyon iki yüz elli altı bin salise yani kısacası otuz beş yıl. Tesadüfe bakın! Şimdi fark ettim. En sevdiğim kitaplardan olan "Otuz Beş Yaş" bu güzel tesadüfle karşıma geldi. Tarancı'nın şiirlerinin birbirinden güzel toplandığı o şahane eser. Üstelik Dario Moreno gibi mükemmel bir sanatçı ile Ankara'da bir moteli paylaşması gibi güzel bir tesadüfle karşımda! Aslında pek çok şey bu haliyle tesadüfleşir bizimle. Hayatımızın fark etmediğimiz noktalarında bu tesadüfleri maalesef kayda değer olmayacak olarak niteleyip öteleriz. Detaycı olmak lazım gibi geliyo' bana. Çünkü bir yanımız ahenkler cümbüşü iken bir yanımızın bu detayları kaçırmaması ve bizi ayakta tutması, diri tutması ve en önemlisi bizi tutması gerekir. Tutsun ki düşüp yaralanmayalım. Takımdan ayrı düz koşu son zamanlarda çok dinlediğim ve vazoların kırılmaması için rica etmeyi öğrendiğim bir şarkı. Ormanın derinliklerinde bulduğum o şelaleyi bana anımsatmıyor ama ahenkler cümbüşüne dahil olmama yardımcı oluyor. Hayat akıp gidiyor. Ve siz asla yaşayacak olduğunuz zamanın her detayıyla aynı olmasına olanak vermeyin. Bu olanaklar içinde sürekli rubik küp gibi renkli olun. Etrafınızdakileri güldürün, eğlendirin ve sevip sevilin. Sizi uyutacak ve sersemletecek şeyleri uzağınıza alın. Tıpkı karantina gibi.