Tutku, irade ve yargıları aşan güçlü bir çoşkunluk hali. 

Elbette her sanatçının ve ressamın sanatına kendince yüklediği anlamlar vardır. Fakat bazen o çıkarımları herkes yapamaz/göremez. İşte tam da bu yüzden bugün bu tablodan kendi çıkarımlarımı bulacağım. Üstüne düşünüp, belki naçizane yorumlarımı sizlerle paylaşacağım.

Öncelikle tabloyu açıp uzun uzun inceledikten sonra bana hissettirdiği ilk duygunun ''döngü hali'' olduğunu söylemeden edemeyeceğim. Uzun yüksek duvarlar arasına konulmuş görünürde mahkum havası verilmiş otuz küsür adam. 

Tablonun isminden de anlayacağımız üzere bu adamlar çember oluşturmuş şekildeler. Birbilerinin peşi sıra bir döngü söz konusu tabloda. Biraz yakından inceleyince, çizilmiş adamların yüzlerinde bir anlamsızlık ve belirsizlik söz konusu. 

Kiminin eli cebinde, kiminin arkadan bağdaş kurmuş şekilde. Tek düze kıyafetler olsa da birbirinden bağımsız onlarca insan.

Çemberin hemen dışında onlardan bağımsız olarak onları gözetleyen ve onlar hakkında konuşan gardiyan olduğunu anladığımız üç insan var. Bunların orada bulunma amaçlarının onları kontrol olduğu çok geçmeden anlaşılıyor. Belki de onlara çember oluşturup dönme emrini verenler bile onlardır kim bilir.

Peki bu insanların tutku dedikleri şeyler, başkalarının yönlendirmesiyle oluşan şeyler mi yoksa kendi iradeleri çerçevesinde meydana gelen şeyler mi ? Ya da şöyle sorayım bu insanların kendi seçimleri sonucunda tutku saydıkları şeyler aslında başka insanların dayatması olamaz mı ? Ve en kötüsü biz insanlar bu çemberin içersinde olduğumuzun farkında mıyız ?

Dikkatimi hemen üste çevirip uçan iki kelebeği yakaladım. Bu kelebekler insanlardan çok üstte ve onlardan bihaberler. E tabi doğal olarak insanlarda onlardan bihaber.

Kelebek sembolizmi, yeniden doğuşu ve dönüşümü temsil etmektedir. Van Gogh bu tabloya kelebek koyarak aslında ne anlatmak istedi bilmiyorum fakat bence insanlar tutkularından ve isteklerinden ibaretler. Tam da bu yüzden, bir uyanış yaşayabilmek an meselesi. Tutkuların ötesinde bir yer mi var, orayı mı bulmamız gerekiyor. Ya da tutkularımız bizi bir sonraki evreye, yani, dönüşüm evresine taşımak için mi içimizdeler ? Kim bilir.

Peki sizce Van Gogh'un bu tabloda anlatmak istediği şey neydi ?