Hermann Hesse 1922 yılında Almanca olarak yayınlanan Buddha'nın erken yaşamını temel alan eseri Siddharta'da, hayatın anlamını bulmak için evinden ayrılan genç bir adamın hikayesi üzerinden eserini çerçevelendirir. Yazarın Birinci Dünya Savaşı öncesinde Hindistan'a yaptığı ziyaretten aldığı ilhamla kaleme aldığı bu yapıtta, genç bir adamın yaşam yolunu bulma serüveninde iç huzuru ve aydınlanmayı bulmasına yardımcı olan birçok insanla ilişkisini derinlikli bir anlatımla okuyucusuna sunar.  

Bu eser bir meditasyon rehberi ya da kişisel gelişim kitabı olmaktan öte hayata bakış yönümüzü sonsuza dek değiştirecek ilham verici hikaye anlatımıyla içsel huzurun gerçekliğini bizlere cömertçe sunan bir rehber kitap olma özelliği taşımaktadır.

Siddhartha oldukça derinlikli bir dönüşüm yolculuğunu okuyucuya, zihnin, doğanın güzelliğini ve inceliklerini bireyin aydınlanma yolundaki deneyimleri üzerinden göstererek anlatan bir baş yapıt olma özelliğini içinde barındırırken Siddharta'nın Nirvana'ya nihai olarak ulaşma yolundaki içsel uyanışını, bilgeliğin aktarımından öte özünde tüm evreni barındıran bir nehirle içsel bir bağlantı yoluyla gerçekleştirmesini şiirsel bir dil ile okuyucusuna aktarır. Bu anlamda Hesse, farklı felsefeleri -doğu dinleri, Jung arketipleri, Batı bireyciliği- bir adamın gerçek anlam arayışı üzerinden sunmakta, bu haliyle benzersiz yaşam vizyonunun şifrelerini okuyucuyla paylaşmaktadır.