Tepkisizleşiyorsun,içindeki fırtınalar dinginleşiyor

söylenecek o kadar şey olmasına rağmen..

bazen insanın hevesi kırılıyor hayata karşı oluşlara karşı bazen de en güvendiğine karşı.

 sadece belki de bazı şeylerin heyecanı eskisi kadar yok bunu bilmek ve hissetmek çok acı 

insan gerçekten kalp atışını hissetmeyi özlüyor bazen heyecanlanmayı,gülmeyi hayata karşı yeni umutlar beslemeyi...Ağlamak artık bir şairin mısralarında gezinen kelimelerden ibaret veya bir esnafın iki çift sözünde..

boğazında kelimeler düğümlenir konuşamazsın ya öyle işte..

söyleyecek söz kalmadı belki de buna da gücüm yok artık 

ama biliyorum hayata karşı kavgam bitmedi

her şeye rağmen çabalamaya devam edeceğim

ama önce iyi bir insan olacağım.Hayata karşı mücadelem burda sonra ermedi,ermemeli