Zaman geçiyor. İçimde hiç azalmayan bir öfke var. Bu öfke kime? "Sana değil", "kendime" diyorum bazen. Ama ben sana öfke besleyemez miyim? En azından bu kadarını hak ettim. Neye göre bir şeyleri hak ediyor ya da etmiyoruz? Senden nefret bile etmeme izin vermiyorsun. Aklımda bir yerlerden çıkıp o eskiden tanıdığım insan yakalıyor beni.

Herkesin içinde böyle öfke beslediği insanlar var mı? Ben içimdeki bu ağırlıkla hiç bir yere demir atamam. Kimseye bu yükü de yükleyemem. Peki nasıl kurtulacağım? Açık denizlerde dalgalarla boğuşup duruyorum, çok yoruldum. Eskisi gibi olmak istiyorum. Hiç bir şey düşünmeden yatağa uzanabilmek, kafamın içinde kendime sorular sorup durmadan bir şeylere bakmak, bir şeyler dinlemek istiyorum. Güneşe bakarken güneşi düşünmek istiyorum. Çözümü çok basitti, yapmadın. P*ç! Beni kafamda sorularla terk edip gittin. 

Mantıklı yollar takip etmeye çalışıyorum. Seni neden sevdiğimi düşünüyorum. Sen diğer kadınlar gibi umursamaz değildin, gün ışığı gibiydin, özür dilemeyi bilirdin. Peki şimdi senin içine giren bu şeytan kim?

Yoksa aslında beni hiç sevmemiş miydin? Sevmeyen kadınlar gördüm. Senin gibi sevişmediler benimle. Senin gibi gülmediler bana.     

Kim bilir neredesin, kim bilir hangi erkeğin kollarındasın... Umurumda mı? Pek de değil. Zaten benim kollarım seni eskisi gibi sıkı sıkıya sarmaz ki. Ama çok isterdim. Bir şeyi istedikçe neden uzaklaşıyor ki. Artık istemiyorum. Gelme. Zaten ne zaman hevesimi paramparça etmedin ki.

Şarkılar senin sayende anlam kazanıyor. Eskiden bomboş dinlediğim sözlerin her hecesinde senin gözlerini, dudaklarını görüyorum. Gün gelecek yüzünü de unutacağım.   

Neden senin gibi kalpsiz ve vefasız biri karşıma çıktı diye her gün kendime soruyorum. Söylediğin yalanlarını suratına fırlatmak istiyorum. Sen nasıl bu sonsuz uçurumdan bu kadar kolay kurtulabilirsin ki? Çünkü kendini yukarı çekerken beni aşağı ittin. Biliyordum. Böyle yapacağını adım gibi biliyordum. Lakin o "ya doğru söylüyorsa, ya gerçekse" diye anlam kattığım yüzde birlik ihtimal insana neler yaptırmaz ki, dünya düz deseler inanırsın.

Mezarına tüküreceğim günü bekliyorum.