RÖNESANS- YAŞAM- ÖLÜM 

(RÖYÖ)

“Çizdiğim her resim kendi yaşamıma sorduğum bir soruydu.”“Çizdiğim her resim kendi yaşamıma sorduğum bir soruydu.” diyen Leonardo Da Vinci. Namıdiğer idolüm. Yaptıkları, ortaya koydukları ile çağında parlayan bi yıldız adeta bir ışık. Anatomist yönü mü desem, mucit yönü mü desem yoksa hepsi bir yana sanatçılığından mı dem vursam bilemedim. İnanılmaz bir yetenek, inanılmaz bir beyin. Ve inanılmaz olan bu beyni harika bir kullanış biçimi. Hep istemişimdir 21.yy'da yaşaydı Da Vinci  ve onunla bir çay eşliğide iki lafın belini kırsaydık. Hani yapay zeka uygulamaları bu çağda yaşasa nasıl görünürdü bağlamında sanatçı ve bilim insanlarının fotoğraflarını dönüştürüyorya, bende defalarca zihnimde Da Vinci için bir benzerini yaptım. Ve sordum kendi kendime bu çağda olsa bilimde sanatta yeri, konumu ne olurdu? İşte bu soruya cevap ararken bir canım sıkılmıyor değil. Acaba Da Vinci bu çağın adamı olamaz mıydı? Ya da koskoca Mona Lisa'nın ressamı, bir sürü anatomik eskizin sahibi, benim kendimi bulduğum Kakımlı Kadın tablosunun ressamı biricik Leonardo Da Vinci olarak var olamaz mıydı? Evet tüm bu suallere uzaktan bir bakış atarak cevaplayacak oluırsam, en kısa cevap olamazdı. Çünkü sanatın tanımı değişti, sanatta bilimde tek elleşme değişti. Bir çok farklı alanda aynı anda uzmanlaşma bitti. Ama Da Vinci her şeydi. Bu çağı anlayamaz anlamlandıramazdı. O yüzden belki kendini hiç bulamaz ve hiçbir şeyde uzmanlaşamazdı. İşte bu kanılara varınca diyorum ki iyi ki o çağda doğmuş Da Vinci ve tam zamanında ölmüş. Yoksa Da Vinci ismi  tozlu raflar arasında kaybolup gidecekti. Ama o tam zamamında ölerek adını tarihe altın harflerle yazdırmayı başardı.Ve kaynaklara kendini bu şekilde kazıttı: Leonardo di ser Piero da Vinci, Rönesans döneminde yaşamış İtalyan hezârfen, döneminin önemli bir filozofu, astronomu, mimarı, mühendisi, mucidi, matematikçisi, anatomisti, müzisyeni, heykeltıraşı, botanisti, jeoloğu, kartografı, yazarı ve ressamıdır.

Nasıl Da Vinci'nin bir sözü ile satırlarım başladıysa gene onun bir sözü ile son bulsun satırlarım. Diyor ki idolüm: "İyi geçen bir gün nasıl mutluluk getirirse, iyi geçen bir ömür de mutlu bir ölüm getirir." Aynı tam zamanında ölerek mutlu bir ölüme sahip olan Leonardo Da Vinci gibi:)